آثار وحدت در کلام امیرالمؤمنین(ع)

بیشتر بخوانید: نوسرودۀ جهاندار درباره هفتۀ وحدت

وقتی روایات اهل بیت (ع) دربارۀ نهی از تفرقه و جدایی مسلمانان را بررسی می‌کنیم، از عواقبی همچون «از دست دادن عزّت، جنگ با یکدیگر، کاهش نعمات الهی، تسلط دشمنان بر جبهۀ حق، هلاکت و ...» سخن به میان آمده، اما در مقابل برای وحدت و اجتماع مسلمانان نیز ثمراتی ذکر شده است. به عنوان مثال، پیامبر اکرم (ص) در حدیثی می‌فرماید: «فَانْظُرُوا کیف کانوا حیث کانت الاملاء مُجْتَمِعَةً وَ الاهواء مُؤْتَلِفَةً وَ الْقُلُوبُ مُعْتَدِلَةً وَ الایدی مُتَرَادِفَةً، وَ السیوف مُتَنَاصِرَةً وَ الْبَصَائِرُ نَافِذَةً وَ الْعَزَائِمُ وَاحِدَةً أَلَمَ یکونوا أَرْباباً فی أَقْطَارِ الأرضین وَ ملوکا علی رِقَابٍ العالمین»؛ پس بنگرید، چگونه بودند «قوم بنی اسرائیل» زمانی که جمعیت‌ها گرد آمده، و اندیشه‌ها با هم و دلها یکسان و دستها یاور هم و شمشیرها کمک یکدیگر و بینش‌ها ژرف و تصمیمات یکی بود، آیا در اطراف زمین «شهرها»، بزرگ و بر همه جهانیان حاکم نبودند؟ (نهج البلاغه، خطبه 192)

آن حضرت در بیانی دیگر می‌فرماید: «ألمؤمنون إِخْوَةً تتکافؤ دِمَاؤُهُمْ وَ هُمْ ید علی مَنْ سِوَاهُمْ»؛ مؤمنان با هم برادرند و خونشان برابر است و در برابر دشمن متحد و یکپارچه‌اند. (کافی، جلد 1، ص 404)

بنابراین در این زمانه لازم است خواص و عوام جامعه از صحبتها و رفتارهای تفرقه‌انگیز دوری کنند، زیرا اسلام و مسلمین جهان با یک دشمن مشترک به نام شیطان و ایادی او یعنی غرب و صهیونیسم مواجه هستند و باید با برادری، همدلی و روحیه مجاهدت تمام توان خود را در مسیر نابودی این دشمن مشترک به کار گیرند تا بعد از آن خداوند همگان را با حق مواجه کند.

منبع:تسنیم