بذر

در قرآن کریم می خوانیم: مَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ اءَمْوَا لَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ اءَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کُلِّ سُنبُلَةٍ مِّاْ ئَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ یُضَعِفُ لِمَن یَشَآءُ وَاللَّهُ وَا سِعٌ عَلِیمٌ؛ مثل کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند همانند بذر ی هستند که هفت خوشه برویاند؛ که در هر خوشه، یکصد دانه باشد و خداوند آن را برای هرکس بخواهد (وشایستگی داشته باشد)، دو یا چند برابر می کند و فضل و بخشش خدا وسیع و او به همه چیز آگاه است.

یکی از نکاتی که علامه حسن‌زاده آملی در جلسات درس روی آن خیلی تأکید داشتند، مراقبت بود و مکرر می‌فرمودند: مراقبت بذر سعادت است، حاصل نمی‌شود جز با توجه و مراقبت تام و آنچه شرط آن است، دوام مراقبه است.