۱۶ مهر ۱۴۰۳ ۴ ربیع الثانی ۱۴۴۶ - ۳۳ : ۱۸
برخی جریانهای سیاسی داخلی تلاش دارند الگویی از هیئت سکولار ارائه دهند که با منافع جناحیشان سازگار باشد! این جریان هیئات انقلابی و حزباللهی را تخریب می کنند.
عقیق: بار دیگر شمارش ایام به محرمالحرام رسیده و کشور سیاهپوش عزای حسینی شده و مجالس وعظ و سوگواری به پا شده اند! در این میان، آنچه اهمیت دارد جهتگیری کلی هیئات مذهبی و مطالبی است که در این جلسات در قالب سخنرانی و مداحی ارائه میشود و انتظار آن است که محتوای این جلسات در راستای اقامه امر سیدالشهداء(ع) و مبتنی بر اهداف و آرمانهای نهضت حسینی باشد.
در سالهای اخیر، جریانهایی انحرافی تلاش کردهاند هیئات مذهبی را از روح و جوهره خود جدا کنند. این جریان که رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی آن را به جریان «تشیع انگلیسی» تعبیر کردهاند، الگویی از هیئتداری را ارائه میکند که میتوان آن را «هیئت سکولار» نامید. در هیئت سکولار، قرائتی از نهضت امام حسین(ع) ارائه میشود که در آن نسبتی بین اسلام و سیاست وجود ندارد و این در حالی است که رکن اساسی نهضت حسینی مبارزه با قدرت فاسد و حاکمیت ناخلفی است که به زور بر جایگاه صالحان و انبیا و اولیای الهی تکیه زده بود؛ از این رو چگونه میتوان در رثای مظلومیت خاندان اهل بیت(ع) گریست و بنیامیه را لعنت کرد و از دیگر سو از لعن و نفرین یزیدیان زمان که همانا استکبار جهانی و صهیونیسم بینالملل است، پرهیز کرد؟!
هیئت تراز اسلام ناب محمدی(ص) محفلی است که در جهت تقویت جبهه حق عمل میکند؛ بنابراین باید در جهت تقویت نهضت اسلامی ملت ایران و نظام اسلامی برآمده از آنـ که تحققش آرزوی انبیا و اولیای الهی و حضرت اباعبداللهالحسین(ع) بوده استـ باشد. هیئتی که از درون آن انسانهای مؤمن در خدمت انقلاب و ارادتمند و پا به کار ولی خدا در زمان غیبت معصوم(ع) بیرون نیاید، با هیئت مطلوب اهل بیت(ع) فرسنگها فاصله دارد و از چنین مجالسی بوی خاندان عصمت و طهارت به مشام نمیرسد.
برخی جریانهای سیاسی داخلی تلاش دارند الگویی از هیئت سکولار ارائه دهند که با منافع جناحیشان سازگار باشد! این جریان هیئات انقلابی و حزباللهی را تخریب و بدنام کرده و با انگ زدن و متهم کردن به جناحی بودن، مردم را از رجوع به چنین جلساتی منع کنند و اتفاقاً هیئتهای سکولار را نماد هیئت تراز نهضت حسینی معرفی کنند! توصیه آسیبشناسانه مرجع عالیقدر شیعه که فرمودهاند: «نباید به نام مداحی کارهای سیاسی و جناحی کرد، خطبای محترم نیز باید مراقبتهای لازم را داشته باشند» نیز دستمایه بهرهبرداری سیاسی ایشان شده و با مصادره به مطلوب و تحریف معنوی این اظهارات نسبت به سیاسی شدن هیئتهای انقلابی موضعگیری کرده و آنان را به پرهیز از ورود به سیاست دعوت میکنند.
جالب آنجا است که خود به این توصیهها پایبند نیستند! و برخلاف ادعایشان در طول سالهای اخیر هیئتهای محدودی که اصلاحطلبان توانستهاند آماده کنند، رویکردی کاملاً سیاسی داشته و چهرههای کاملاً سیاسی سخنرانی و منبر آن را برعهده داشتهاند. برای نمونه، در روز ششم محرم سال 1395، حجتالاسلام سروش محلاتی در دانشگاه علامه طباطبایی تهران سخنانی را با عنوان «امکان یا امتناع مذاکره در سیاستهای انقلابی» بیان و تلاش کرد تا از قیام حسینی بستری برای توجیه مذاکرات دیپلماتیک دولت اعتدال فراهم آورد. اظهاراتی که با واکنشهای صاحبنظران تاریخ اسلام همراه بود! به واقع اصلاحطلبان قبول دارند نهضت امام حسین(ع) خرج توجه به مذاکره و برجام و... شود؛ اما اگر در تحلیل قیام حسینی بر ضرورت دفاع از انقلاب اسلامی و تبعیت از رهبری نظام اسلامی و هوشیاری و بصیرت در برابر دشمن و استکبار جهانی تأکید شود، جلسه به سیاسی بودن متهم خواهد شد!
حاصل این نگرش آن است که نهضت حسینی در سال 61 ه.ق محبوس و ابتر مانده و از تبدیل شدن به مانیفستی برای تبیین مرزهای جبهه حق و باطل در جهان امروز و ایستادگی و مقاومت در برابر جبهه استکبار جهانی باز ماند!
نوشتار را با رهنمود رهبر حکیم انقلاب اسلامی به پایان میبریم که الگویی پویا و متناسب به زمانه ما ارائه میدهد. معظمله میفرمایند: «هیئتها نمیتوانند سکولار باشند؛ هیئتِ امام حسینِ سکولار ما نداریم! هرکس علاقهمند به امام حسین(ع) است، یعنی علاقهمند به اسلام سیاسی است، اسلام مجاهد است، اسلام مقاتله است، اسلام خون دادن است، اسلام جان دادن است؛ معنای اعتقاد به امام حسین(ع) این است. اینکه آدم در یک مجلس روضه یا هیئت عزاداری مراقب باشد که نبادا وارد مباحث اسلام سیاسی بشود، این غلط است.»
در سالهای اخیر، جریانهایی انحرافی تلاش کردهاند هیئات مذهبی را از روح و جوهره خود جدا کنند. این جریان که رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی آن را به جریان «تشیع انگلیسی» تعبیر کردهاند، الگویی از هیئتداری را ارائه میکند که میتوان آن را «هیئت سکولار» نامید. در هیئت سکولار، قرائتی از نهضت امام حسین(ع) ارائه میشود که در آن نسبتی بین اسلام و سیاست وجود ندارد و این در حالی است که رکن اساسی نهضت حسینی مبارزه با قدرت فاسد و حاکمیت ناخلفی است که به زور بر جایگاه صالحان و انبیا و اولیای الهی تکیه زده بود؛ از این رو چگونه میتوان در رثای مظلومیت خاندان اهل بیت(ع) گریست و بنیامیه را لعنت کرد و از دیگر سو از لعن و نفرین یزیدیان زمان که همانا استکبار جهانی و صهیونیسم بینالملل است، پرهیز کرد؟!
هیئت تراز اسلام ناب محمدی(ص) محفلی است که در جهت تقویت جبهه حق عمل میکند؛ بنابراین باید در جهت تقویت نهضت اسلامی ملت ایران و نظام اسلامی برآمده از آنـ که تحققش آرزوی انبیا و اولیای الهی و حضرت اباعبداللهالحسین(ع) بوده استـ باشد. هیئتی که از درون آن انسانهای مؤمن در خدمت انقلاب و ارادتمند و پا به کار ولی خدا در زمان غیبت معصوم(ع) بیرون نیاید، با هیئت مطلوب اهل بیت(ع) فرسنگها فاصله دارد و از چنین مجالسی بوی خاندان عصمت و طهارت به مشام نمیرسد.
برخی جریانهای سیاسی داخلی تلاش دارند الگویی از هیئت سکولار ارائه دهند که با منافع جناحیشان سازگار باشد! این جریان هیئات انقلابی و حزباللهی را تخریب و بدنام کرده و با انگ زدن و متهم کردن به جناحی بودن، مردم را از رجوع به چنین جلساتی منع کنند و اتفاقاً هیئتهای سکولار را نماد هیئت تراز نهضت حسینی معرفی کنند! توصیه آسیبشناسانه مرجع عالیقدر شیعه که فرمودهاند: «نباید به نام مداحی کارهای سیاسی و جناحی کرد، خطبای محترم نیز باید مراقبتهای لازم را داشته باشند» نیز دستمایه بهرهبرداری سیاسی ایشان شده و با مصادره به مطلوب و تحریف معنوی این اظهارات نسبت به سیاسی شدن هیئتهای انقلابی موضعگیری کرده و آنان را به پرهیز از ورود به سیاست دعوت میکنند.
جالب آنجا است که خود به این توصیهها پایبند نیستند! و برخلاف ادعایشان در طول سالهای اخیر هیئتهای محدودی که اصلاحطلبان توانستهاند آماده کنند، رویکردی کاملاً سیاسی داشته و چهرههای کاملاً سیاسی سخنرانی و منبر آن را برعهده داشتهاند. برای نمونه، در روز ششم محرم سال 1395، حجتالاسلام سروش محلاتی در دانشگاه علامه طباطبایی تهران سخنانی را با عنوان «امکان یا امتناع مذاکره در سیاستهای انقلابی» بیان و تلاش کرد تا از قیام حسینی بستری برای توجیه مذاکرات دیپلماتیک دولت اعتدال فراهم آورد. اظهاراتی که با واکنشهای صاحبنظران تاریخ اسلام همراه بود! به واقع اصلاحطلبان قبول دارند نهضت امام حسین(ع) خرج توجه به مذاکره و برجام و... شود؛ اما اگر در تحلیل قیام حسینی بر ضرورت دفاع از انقلاب اسلامی و تبعیت از رهبری نظام اسلامی و هوشیاری و بصیرت در برابر دشمن و استکبار جهانی تأکید شود، جلسه به سیاسی بودن متهم خواهد شد!
حاصل این نگرش آن است که نهضت حسینی در سال 61 ه.ق محبوس و ابتر مانده و از تبدیل شدن به مانیفستی برای تبیین مرزهای جبهه حق و باطل در جهان امروز و ایستادگی و مقاومت در برابر جبهه استکبار جهانی باز ماند!
نوشتار را با رهنمود رهبر حکیم انقلاب اسلامی به پایان میبریم که الگویی پویا و متناسب به زمانه ما ارائه میدهد. معظمله میفرمایند: «هیئتها نمیتوانند سکولار باشند؛ هیئتِ امام حسینِ سکولار ما نداریم! هرکس علاقهمند به امام حسین(ع) است، یعنی علاقهمند به اسلام سیاسی است، اسلام مجاهد است، اسلام مقاتله است، اسلام خون دادن است، اسلام جان دادن است؛ معنای اعتقاد به امام حسین(ع) این است. اینکه آدم در یک مجلس روضه یا هیئت عزاداری مراقب باشد که نبادا وارد مباحث اسلام سیاسی بشود، این غلط است.»
منبع:مشرق