۰۸ آذر ۱۴۰۳ ۲۷ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۱ : ۰۲
ـ آقا مرا موعظه کنید.
آقای اراکی(ره) فرمودند:
ـ چه کاره هستی؟
عرض کرد:
ـ نجار.
اقای اراکی فرمودند:
ـ آیا برای دلت هم در ساخته ای؟ اگر برای دلت در نساخته ای برو بساز!
این حرف را آقای اراکی که مرجع تقلیدند می زنند.
من روزی این مطلب را در خانه مان نقل می کردم؛آقای جندقی شنیدند، وقتی بر روی منبر رفتند گفتند:
ـ دیگر دلی برای ما نمانده که برایش در بسازیم! دل ما خراب است!
فردای آن روز به شاگردانم گفتم:
ـ این حرف آقای جندقی برای پیرمردهاست.ولی شماها که جوان هستید، هنوز دل های تان خراب نشده،پس همین حالا یک در برای دل های تان بسازید و یک قفل محکم هم بر روی آن نصب کنید.
پیرمردها دیگر نمی توانند بر روی دلشان در بگذارند؛چون دلشان ویران شده و در دل ویران شده دری نمی ایستد. البته ناامیدتان نمی کنم. می توانید یک در دست دوم بخرید و کمی گل هم اطرافش بمالید ، اما فکر نمی کنم که این در بر جای خود بایستد، کار من و شما از این حرف ها گذشته است. ولی جوان ها می توانند بر روی دلشان دری بسازند. کسی که چهل سال از عمرش گذشته باشد و تا چهل سالگی هدایت نشده باشد، دیگر به سختی هدایت می شود. شیطان پیشانی چنین کسی را می بوسد و می گوید:
ـ قربان شکل ماهت که دیگر هدایت نمی شوی!
یعنی کار تو تمام می باشد و دلت ویران و خراب شده است.»