ما باید کارهایی که حضرت زهرا انجام داده است را هم بفهمیم، هم عمل کنیم و منتشر کنیم.وجود مبارک حضرت فاطمه در آن نقاط برجسته قرآن حضور دارد.  قرآن کریم یک سلسله دستورات اخلاقی دارد ، یک سری دستورات فقهی دارد و یک سری هم بحث های کلیدی و قله ای دارد که آنجا حضرت فاطمه حضور دارد. در جریان مباهله که با یک دعا کن فیکن می شود فاطمه حضور دارد، در جریان حدیث کساء فاطمه حضور دارد، آیه تطهیر در سوره احزاب فاطمه حضور دارد.

این ها را می گویند فهم و ما باید این راهها را برویم. ما اگر نفهمیم که چه کار باید کنیم که مصداق سوره هل اتی شویم دیگر فاطمی نخواهیم بود. بخشی از آیه هل اتی فضه نیز حضور دارد، اگر قرار است فضه در این آیه سهیم باشد ما چرا نباشیم؟ وقتی در همه این آیات   فاطمه حضور دارد آنگاه چگونه درباره صدیقه کبری سلام الله علیها وارد نشود که او لیله قدر است؟  این نکته مخصوص آن حضرت نیست هر انسان کاملی وقتی به دنیا می آید میلادش لیله قدر است منتها درباره صدیقه کبری وارد شده  و وجود مبارک ولی عصر  وارد شده که نیمه شعبان شب قدر است.

فرقی بین این چهارده معصوم مقدس نیست زیرا همه اینها عدل قرآنند، هروقت قرآن نازل شد، آن زمان شب قدر شد ، اینها هروقت به دنیا آمدند می شود لیلة القدر. چرا شب قدر محترم است؟ برای اینکه قرآن از عالمی به این عالم آمد .

نیمه شعبان چرا مقدس است؟ برای اینکه وجود مقدس حضرت ولی عصر از آن علم به این عالم آمد. به همین دلیل سیزده رجب هم برای ما می شود لیلة القدر، بیستم جمادی الثانی هم که میلاد حضرت زهرا است برای ما لیلة القدر می شود. پس هروقت انسان کاملی به عالم ما تجلی کرده می شود لیلة القدر، منتها این لیالی هرکدام تفاوت خاص خود را دارند. در دعای شب بیست و هفت رجب می خوانیم خدایا من تو را قسم می دهم به این لیله ای که در آن تجلی اعظم رخ داده است.

قریب به این مضمون دعای  در دعای روز بیست و هفت رجب هم است اما دعای شب بیست و هفت رجب این است دیگر پس این تجلی اعظم می شود. اگر اینها نور واحدند میلاد همه اینها تجلی اعظم می شود. پس اینچنین نیست که حدیثی که می گوید فاطمه سلام الله لیله قدر است مخصوص این بزرگوار باشد، این چهارده نور همینطورند چون اینها نور واحدند ، براساس حدیث ثقلین  همتای قرآن کریم اند پس اگر ظرف نزول قرآن لیلة القدر می شود ظرف تنزل اینها نیز لیلة القدر می شود؛ این را می گویند فاطمه شناسی.

آن بخش های قله ای  در آیه هل اتی که مربوط به اینهاست را ما نمی فهمیم اما دامنه آن بخش ها هم برای ما فهمیدنی است هم عمل کردنی به دلیل اینکه فضه هم در آن حضور داشت. آیه تطهیر مربوط به عصمت آن بزرگوار است و جایی برای ما در آن نیست. اما این آیه که می گوید انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس و یطهرکم تطهیرا را نمی توانیم درست بفهمیم.

پس جریان لیلة القدر بودن حضرت فقط تمثیل است ، نکته دیگر این است که در معارف بالای قرآن و در قله های قرآن این بانو حضور دارد. وجود مبارک حضرت زهرا در متن حجة الوداع،  و جریان غدیر بود و این واقعه را استدلال کرد، در جریان مسجد هم استدلال کرد و به مردم سخن پیامبر را که فرمود من کنت مولاه  فهذا علی مولا یادآور شد. پس حضرت زهرا در همه این جریان ها بود و آنها را حفظ و استدلال کرد.

بعد از رحلت حضرت رسول فاطمیه است که در این ۷۵ روز باید ببینیم حضرت چه کار کرد؟ کلینی نقل کرده است که در این مدت جبرئیل نازل می شد و مطالبی را به حضرت زهرا ابلاغ می کرد آن حضرت نیز آن مطالب را حفظ و برای علی بن ابی طالب نقل می کرد و اینها مصحف فاطمه می شود. علاوه بر عزاداری باید بفهمیم مصحف فاطمه یعنی چه؟ این مصحف فاطمه را در همین ۷۵ روز نوشته اند.

مصیبتی که بر  صدیقه کبری بعد از رحلت پیامبر وارد شد تحمل پذیر نبود همه مصائب از سقیفه شروع شد. بیانی نوری از حضرت امیر است که جواب نامه ای است که از دربار اموی آمد در این نامه خطاب به آن حضرت نوشته شده است که «ای علی یادت هست که تو را با دست بسته به مسجد بردند» این را می گویند داغ و اینها را حضرت تحمل کرد، حضرت در جواب فرمود « بله این ها را به یاد دارم برای اینکه اگر بخواهم سقیفه را امضا کنم با دست باز امضا نمی کنم مگر با دست بسته وگرنه ما اهل این نیستیم که سقیفه را امضا کنیم.»

همه اینها را وجود مبارک حضرت فاطمه تحمل کرد. در تمام این ۷۵ روز یا ۹۵ روز حضرت داغدار بود، در این مدت جبرئیل برای تسلیت می آمد و معارف الهی را، اخبار گذشته و حال و آینده را ابلاغ می کرد وجود مبارک حضرت زهرا آنها را ضبط می کرد، بعد برای حضرت امیر نقل می کرد و آن حضرت آنها را می نوشت، اینها مصحف فاطمه شده است. ما از مصحف حضرت فاطمه خبر نداریم، آن رشته علمی هم  ما نمی فهمیم اما مأمور به تحصیل علم هستیم اگر بعد از اتمام درس سراغ بطالت برویم این راه فاطمه نیست، وظیفه ما این است که تا نفس می کشیم باید به دنبال فهمیدن باشیم.

بنابراین رسالت ما حوزویان و دانشگاهیان گذشته از عرض ادب و اظهار ارادت و سینه زدن ، این است که معارف اینها را بفهمیم، عمل کنیم و منتشر کنیم تا جامعه ما فاطمی بشود. آن وقت نه بیراهه می رویم و نه راه کسی را می بندیم، با دست پر هم می میریم. اینها را وجود مبارک حضرت زهرا به شاگردانش آموخت و عده زیادی هم عمل کردند و اینها را که می توانیم بفهمیم را باید سعی کنیم عمل کنیم.