نجوای شبانه/قلبی که عشق به تو نزدیکش می سازد...

:عقیق

«بسم الله الرحمن الرحیم»

«...ای خدای نزدیک; که از مغروران و فریفتگان دور نیستی، 

 ای بخشنده‏‌ای که نسبت‏ به امیدواران جود و بخششت، بخل نمی‏‌ورزی،

خدایا! مرا قلبی بخش که شوق و عشق، به تو نزدیکش سازد،

و زبانی عطا کن که صداقت و راستی‏‌اش به درگاهت‏ بالا رود

و نگاهی بخش، که حقیقتش، زمینه‏‌ساز قرب به تو گردد!

خدایا! آنکه به تو معروف گردد، ناشناخته نیست،

 آنکه به تو پناه آورد، خوار و درمانده نیست،

و آنکه تو، به او روی عنایت آوری برده دیگری نیست...

یَا قَرِیبا لا یَبْعُدُ عَنِ الْمُغْتَرِّ بِهِ وَ یَا جَوَادا لا یَبْخَلُ عَمَّنْ رَجَا ثَوَابَهُ

إِلَهِی هَبْ لِی قَلْبا یُدْنِیهِ مِنْکَ شَوْقُهُ وَ لِسَانا یُرْفَعُ إِلَیْکَ صِدْقُهُ وَ نَظَرا یُقَرِّبُهُ مِنْکَ حَقُّهُ

إِلَهِی إِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِکَ غَیْرُ مَجْهُولٍ وَ مَنْ لاذَ بِکَ غَیْرُ مَخْذُولٍ وَ مَنْ أَقْبَلْتَ عَلَیْهِ غَیْرُ مَمْلُوکٍ (مَمْلُولٍ‏)...»(1)