«فاطمیه»، فرصت ویژه مداحان جهت انتقال درس ولایتمداری زهراء(س)

وی معتقد است: برای پربارتر شدن اشعار  و اذکار و توسلاتمان بدون شک باید از منابع، مقاتل و کتب تاریخی موثق بهره بجوییم تا نیابتاً زبان گویای فرزندان صدیقه طاهره (س) باشیم تا از این رهگذر به مقداری ناچیز به وظیفه و رسالت خود درست عمل کرده باشیم.

* متن کامل یادداشت وی به شرح زیر است:

هزار مرحله سائل نشسته بر در تو
مگر که نور بگیرد ز فیض محضر تو

گدا چو من که نه بی بی! شبیه جبرائیل
که مشق شب بنویسد ز روی دفتر تو

ندیده‌ایم به عالم کسی شبیه علی
که غرق مانده به ژرفای درک باور تو

مسیح و آدم و نوح و کلیم و ابراهیم
نشسته اند دو زانو به پای منبر تو

حیای مریم و سارا و هاجر و حوا
نمی‌رسد به نخی از حجاب دختر تو

خدا سرشته تو را تا کنیز او باشی
خدا کند که بمانم همیشه قنبر تو

روضه‌خوانی و مرثیه‌سرایی و ستایشگری از زمان هبوط حضرت آدم (ع) به زمین آغاز شد و همواره ادامه داشت تا داستان پر فراز و نشیب مدینه به وجود آمد. مصیبت حضرت صدیقه طاهره (س) آنچنان غمبار است و کام محبانش را تلخ کرده که زبان از گفتن آن و گوش از شنیدنش عاجز است.

در ایام پر حزن فاطمیه (س) فرصتی ایجاد می‌شود تا مادحان و ذاکران اهل بیت عصمت و طهارت (ع) درس ولایتمداری را برای بارها و بارها در گوش و جان مریدان و شیعیان زمزمه کنند تا یادمان باشد اگر زهرای مرضیه (س) رنج فراوان به جان خرید، فقط و فقط به خاطر حمایت از ولایت بوده و بس. به خاطر آن بوده که راه خدا، راه هدایت و راه سلامت نفس به انحراف کشیده نشود. 

پای حیدر که وسط باشد هزینه می‌دهد/ هرچه دارد فاطمه خرج ولایت می‌کند

روی سخن با خیل ذاکران و مادحان جوان است که عاشقانه  و بی مزد و منت بار رسالت و ستایشگری را به دوش می‌کشند و در هر کوی و برزن ماجرای کوچه بنی‌هاشم را با اشک و سوز و آه نغمه‌سرایی می‌کنند. هرقدر از درد و رنج بی بی دو عالم زهرای مرضیه (س) بگوییم، ذره‌ای از مصائب آن بزرگوار هم محسوب نمی‌شود.

عزیزان! برای پربارتر شدن اشعار، اذکار و توسلات بدون شک باید از منابع، مقاتل و کتب تاریخی موثق بهره بجوییم تا نیابتاً زبان گویای فرزندان صدیقه طاهره (س) باشیم تا از این رهگذر به مقداری ناچیز به وظیفه و رسالت خود درست عمل کرده باشیم.

خوشبختانه بزرگان زیادی در این عرصه قلم سرایی کرده‌اند  و تاریخ اهل بیت (ع) را به خامه نگارش در آورده‌اند که جهت آشنایی عزیزان به برخی از آنها اشاره می‌کنم؛

«اسرار آل محمد(ص)» نوشته سلیم بن قیس هلالی، «منتهی الآمال» و «بیت الأحزان» نوشته شیخ عباس قمی، «مقتل مقرّن» نوشته آیت‌الله مقرّن و ده‌ها کتب دیگر که می‌تواند توشه راه قرار گیرد و عزیزان مادح، ذاکر و شاعر از آنها بهره‌مند شوند.

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند/ آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند