۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۹ : ۰۹
این استاد اخلاق حوزه علمیه با اشاره به نقش جریان پیادهروی اربعین حسینی در بیداری ملتها اظهار کرد: حرکت اربعینی ذهنها را روشن، فکرها را پویا، قلبها را جلا، دلها را صفا و در نهایت همه جامعه بشری را برای ظهور بقیه الله آماده میکند؛ از سوی دیگر نقطه اوج قیام امام زمان(عج) در همان حوالی جغرافیایی یعنی شهر کوفه قرار دارد. از این رو نمیتوان پیوند حسینت با مهدویت را نادیده گرفت. باید گفت اربعین حسینی قطعا زمینهساز ظهور امام زمان(عج) خواهد بود.
امام جماعت مسجد جامع حضرت امام رضا(ع) زیارت اربعین امام حسین(ع) را ظرفیتی مناسب برای دریافت آموزههای دینی معرفی کرد و افزود: آنچه باعث تداوم قیام امام حسین(ع) شد، وجود اخلاص و صفاتت پسندیده در امام حسین(ع) و یاران با وفایشان شد. از این رو در زیارت اربعین میخوانیم «و بَذَلَ مُهجَتَهُ فیکَ لِیَستَنقِذَ عِبادَکَ مِنَ الجَهالَةِ: خدایا ایشان در راه تو بذل جان کردند تا بندگانت را از جهالت بیدار کنند».
آیتالله آیت میردامادی با بیان اینکه معتقدم از یک میلیاردم سرمایهگذاری امام حسین (ع) درکربلا استفاده نکردیم، گفت: میلیاردها برابر ارزش افزوده ی این سرمایهگذاری برای اباعبدالله(ع) در عصر ظهور بقیةالله بهرهبرداری خواهد شد.
تمام رسانههای جهان، هم نمی توانند حقیقت اربعین را به تصویر بکشند
این نویسنده و پژوهشگر فعال حوزه های دین، فقه، فرهنگ و تاریخ اسلام با اشاره به اینکه اگر تمام رسانههای جهان بخواهند حقیقت اربعین را به تصویر بکشند، توانایی آن را ندارند، گفت: در ایام پیادهروی اربعین شاهدیم مردم از سراسر دنیا مسیر محدودی را با شور و شوق طی میکنند که همگی دارای یک هدف و مقصد واحد هستند که حقیقتا واقعیت این امر قابل وصف نیست؛ بنابراین باید خدا را شکر کنیم که عاشق امام حسین (ع) و اربعین هستیم و ان شالله امیدواریم به زودی شاهد ظهور منتقم خون شهدای کربلا حضرت بقیه الله باشیم.
آیتالله آیت میردامادی با بیان اینکه اربعین و عدد چهل در روایات و قرآن جایگاه خاصی دارد، گفت: به عنوان مثال در قرآن می بینم که میقات حضرت موسی(ع) که در کوه تور عبادت می کرد در چهل شبانه روز به اتمام رسید یا در روایات بیان شده که زمان بعثت رسول الله(ص) در چهل سالگی بوده و سن چهل سالگی برای انسان را زمان تکامل فکری می دانند. در رابطه با ابا عبد الله الحسین(ع) می توان گفت که خصوصیات و ویژگی هایی وجود دارد که با سایر ائمه اطهار(ع) متفاوت است، مثلا خوردن خاک حرام است اما خوردن تربت قبر امام حیسن(ع) به عنوان شفا مانعی ندارد یا خواندن نماز برای فرد مسافر شکسته است اما سر قبر امام حیسن(ع) نماز می تواند کامل خوانده شود، از همین رو ثواب عزاداری برای امام حسین(ع) نیز بسیار زیاد است و اشک ریختن برای اهداف و مظلومیت امام حسین(ع) نیز ثواب دارد. از طرفی اربعین امام حسین(ع) مصادف است با اولین اربعینی که جابر بن عبدالله انصاری، یکی از اصحاب امام حسین(ع) در این روز سر قبر امام حسین(ع) حاضر می شود و بنا بر روایتی معتبر کاروان امام حسین(ع) پس از چهل روز از شام به کربلا باز می گردند و عزاداری برپا می دارند که عاشورا دوباره زنده می شود، به همین منظور مجلس عزاداری برای امام حیسن(ع) برپا می شود.
این فقیه مکتب اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و نماینده آیت الله العظمی مرعشی نجفی در مسجد جامع امام رضا(ع) گفت: پیاده روی باشکوه اربعین، در کنار بعیت و تجدید عهد با امام حسین(ع)، نشانگر اقتدار جبهه اسلام ناب محمدی(ص) در برابر ظالمان، استکبار جهانی و تکفیری ها است.
زیارت اربعین از علائم شیعیان است
این نویسنده و پژوهشگر فعال حوزه های دین، فقه، فرهنگ و تاریخ اسلام درباره اهمین زیارت اربعین، خاطرنشان کرد: اولا، برای زیارت اربعین روایت روشنی از امام حسن عسکری(ع) داریم که به عنوان علائم شیعیان اعلام کردند زیارت اربعین را شاید عنایت خاصی در این علامت گذاری بوده که میعاد گاه سالیانه عزاداران ابا عبد الله الحسین(ع) و عموم شیعیان باشد و این میعادگاه به طور طبیعی شکل گرفته است.
ثانیا، وجود یک روز به عنوان روزی که عزاداران حضرت ابا عبد الله حسین(ع) در کربلا تجمع کنند به عنوان یک میعادگاه بزرگ از نظر آثار اجتماعی و بین الملی قابل مقایسه با زیارت هایی که در طول سال انجام می گیرد نیست و نخواهد بود. وقتی ائمه هدی(ع) به اربعین سفارش کردند، لابد می دانستند زمانی خواهد رسید که میلیون ها نفر از مشتاقان علاقمند هستند که زیارت اربعین را درک کنند. این سفارش ها توسط آخرین امامی که در بین شیعیان حضور داشتند مثل امام حسن عسکری(ع) انجام گرفته و آدم احساس می کند یک معنای ویژه ای در این سفارش بوده که گویی اهل بیت عصمت و طهارت خودشان علاقه مند و مصّر بودند برای اینکه اربعین را میعادگاه قرار بدهند برای کربلا ابا عبد الله الحسین(ع).
آیتالله آیت میردامادی اظهار داشت: این میعادگاه به واسطه سفارش اهل بیت به طور طبیعی شکل گرفته و اساسا کسانی که عزادار ابا عبد الله الحسین(ع) هستند دوست دارند هرموقع که مشرف به کربلا شدند کربلا را در اوج شور و احساس ببینند و آدم که زمانی رفت کربلا، اگر کربلا خلوت باشد و اون شور احساس حسینی در آن فراوان نباشد، گاهی احساس غریبی می کند. ولی وقتی که شور حسینی در اربعین در کربلا احیا می شود و برای خودش عاشورای دیگر رقم می خورد، در متن آن شور زیارت اباعبدالله الحسین(ع) یک حال و هوای دیگه ای دارد.
این استاد اخلاق حوزه علمیه اضافه کرد: ائمه اطهار(ع) به کرات در روایات، پیاده روی را توصیه کردند که از مسیر های چه بسا دور برای هر قدمش، اجر و مغفرت ویژه ای در نظر گرفته اند. در روایات آماده است کسی که به حرم ابا عبد الله الحسین(ع) برود به هنگام بازگشت ملائکه الهی با او مصاحفه می کنند و به او می گویند آنچه در گذشته زندگی تو بوده بخشیده شد، و روز تازه ای در زندگی ات آغاز شده است؛ تاکید بر پیاده روی به صورت یک یا دو مورد یا با تاکید اندک نبوده است. معلوم می شود ائمه هدی(ع) تدبیری داشته اند برای زمانی که نفوس شیعیان زیاد می شوند قدرت و امکانات پیدا می کنند؛ بیابان های اطراف کربلای معلی مملو از خانه هایی می شود که زائران ابا عبدالله الحسین(ع) هستند.