۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۷ : ۰۶
در این بین مناظرهای بین پیامبر گرامی اسلام با مسیحیان نجران انجام شد که در تقویم اسلامی به نام «روز مباهله» شهرت یافت. ماجرا از این قرار بود که مسیحیان نجران قائل به تثلیث بودند و عیسی(ع) را دارای جنبه خدایی میدانستند و توصیف وحیانی قرآن را درباره عیسی(ع) که وی را بنده خداوند و پیامبر میداند، قبول نداشتند. پس از مؤثر نبودن صحبتها و دلایل، پیامبر اکرم (ص) پس از نزول آیه «فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَللَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ؛ هرگاه بعد از علم و دانشی که (در باره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آنگاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.» به آنان پیشنهاد مباهله داد که مسیحیان به دلیل هیبت حضور پیامبر گرامی اسلام(ص) با اهلبیتش، از این «مباهله» پشیمان شدند؛ بنابراین میتوان گفت روز «مباهله» قدرت اسلام به تصویر کشیده شد.
رهبر معظم انقلاب درباره ویژگیهای بارز این روز بزرگ ضمن سخنانی فرمودند:
«روز مباهله، روزی است که پیامبر مکرم اسلام، عزیزترین عناصر انسانی خود را به صحنه میآورد. نکته مهم در باب مباهله این است: «وَ أَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ» در آن هست؛ «وَ نِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ»در آن هست؛ عزیزترین انسانها را پیغمبر اکرم انتخاب میکند و به صحنه میآورد برای محاجهای که در آن باید تمایز بین حق و باطل و شاخص روشنگر در معرض دید همه قرار بگیرد.
هیچ سابقه نداشته است که در راه تبلیغ دین و بیان حقیقت، پیغمبر دست عزیزان خود، فرزندان خود و دختر خود و امیرالمومنین را - که برادر و جانشین خود هست - بگیرد و بیاورد وسط میدان؛ استثنائی بودن روز مباهله به این شکل است. یعنی نشاندهنده این است که بیان حقیقت، ابلاغ حقیقت، چقدر مهم است؛ میآورد به میدان با این داعیه که میگوید بیاییم مباهله کنیم؛ هر کدام بر حق بودیم، بماند، هر کدام بر خلاف حق بودیم، ریشهکن بشود با عذاب الهی.»