۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۹ : ۰۵
شعری از عرفانپوربرای شهید«محسن حججی»
میلاد عرفانپور شاعر جوان کشورمان شعری در وصف شهید مدافع حرم «محسن حججی» سروده است.
عقیق:میلاد عرفانپور شاعر جوان کشورمان با الهام از تصویر منتشر شده از شهید محسن حججی شعری سروده که در ادامه تقدیم می‌شود.
صلابتی که در نگاه توست... شقاوتی که در نگاه اوست
جهنم و بهشت را ببین نگاه دشمن و نگاه دوست
چقدر شمر و ابن‌ملجم است چقدر هیزم جهنم است
نگاه این که بسته دست تو، چقدر بی‌حیا، بی‌آبروست
نگاه تو به کیست اینچنین، غریب و روشن و شکوهمند
نگاه تو نگاه تو نگاه...چه عاشقانه گرم گفتگوست
جوانی و هنوز نیستی جوان‌تر از علیِّ اکبرش
سه شعبه‌ای‌ست بردلت هنوز، از آن سه شعبه‌ای که بر گلوست
وجود بی‌عدم، نگاه توست، کبوتر حرم، نگاه توست
نماز صبحدم نگاه توست، نگاه تو همیشه باوضوست
نگاه تو چه فاتحانه گفت: نه‌گاه ماندن و نشستن است
نه روزگار غربت حسین، نه تاب حسرت است و آرزوست
فقط نه چشم تر بیاورید، برای دوست سر بیاورید
چقدر کربلا که پشت سر، چقدر کربلا که پیش روست
منبع:فارس
صلابتی که در نگاه توست... شقاوتی که در نگاه اوست
جهنم و بهشت را ببین نگاه دشمن و نگاه دوست
چقدر شمر و ابن‌ملجم است چقدر هیزم جهنم است
نگاه این که بسته دست تو، چقدر بی‌حیا، بی‌آبروست
نگاه تو به کیست اینچنین، غریب و روشن و شکوهمند
نگاه تو نگاه تو نگاه...چه عاشقانه گرم گفتگوست
جوانی و هنوز نیستی جوان‌تر از علیِّ اکبرش
سه شعبه‌ای‌ست بردلت هنوز، از آن سه شعبه‌ای که بر گلوست
وجود بی‌عدم، نگاه توست، کبوتر حرم، نگاه توست
نماز صبحدم نگاه توست، نگاه تو همیشه باوضوست
نگاه تو چه فاتحانه گفت: نه‌گاه ماندن و نشستن است
نه روزگار غربت حسین، نه تاب حسرت است و آرزوست
فقط نه چشم تر بیاورید، برای دوست سر بیاورید
چقدر کربلا که پشت سر، چقدر کربلا که پیش روست
منبع:فارس
گزارش خطا
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
عاشق شدیم و دوباره از عاشقی پر گرفتیم.
این راه بی انتها بود راهی که از سر گرفتیم.
ما بی سر و پا نبودیم رسم امانت همین است.
سر داده ایم از سر عشق از عشق چون سر گرفتیم.
عطر خوش عاشقی شد آکنده در کل گیتی.
ما این گلاب روان از گل های پرپر گرفتیم.
گرد و غبار است تردید ما شیوه شستنش را.
از خون دل های بسیار از دیده تر گرفتیم.
یک رشته بی نهایت در خط تاریخ عشق است.
خوبان ز اول گرفتند ما هم ز آخر گرفتیم.
در منطق عشق دیگر ضغری و کبری یکی شد.
هم داغ اکبر کشیدیم هم حزن اصغر گرفتیم.
راهی شو این راه حق است هیهات باطل نشستن.
از برکت حق دوباره از عاشقی پر گرفتیم