مجوز ترک روزه و چند نکته پیرامون آن

*کسی که منکر اصل وجوب روزه است ، مرتد به شمار می رود؛ زیرا وجوب روزه از ضروریات اسلام و مورد تصریح قرآن است . ولی کسی که روزه را قبول دارد و نمی گیرد مرتد نیست بلکه گناه کار است و باید قضا کرده و کفاره دهد. 

*اگر زن یا مرد، عذر شرعی در خوردن روزه دارد، حق ندارد همسر خود را مجبور به باطل کردن روزه نماید.

* تمارض (خود را به مریضی زدن) مجوز ترک روزه نیست؛ بلکه مریض واقعی بودن مجوز ترک روزه می شود. 

*عارض شدن « ضعف» نیز مجوز ترک روزه نمی باشد؛ زیرا ضعف بر همه روزه گیران عارض می گردد.

*دختر بچه ای که وارد سال دهم شده روزه بر او واجب است؛ ولی اگر بر اثر روزه گرفتن، دچار مشقتی می شود که نوعا قابل تحمل نیست می تواند روزه ها را بخورد و بعدا قضای آن روزه ها را بگیرد. در مورد پسر بچه ای که وارد شانزده سالگی شده نیز مسأله از همین قرار است.

دو تذکر:

الف) ممکن است پسر بچه زود تر از شانزده سالگی بالغ شود.

ب) چنانچه دختر یا پسر بچه، توانایی گرفتن بعضی از روز ها را دارد، لازم است روزه بگیرد و روزه هایی را که نگرفته بعد از ماه رمضان قضا نماید.

تدوین:حجت الاسلام والمسلمین سید جعفر ربانی