۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۴ : ۲۳
از سوی دیگر تا قبل از بعثت رسول گرامی اسلام(ص) شیاطین همگام با دوستان و ایادی خود مدام سعی داشتند با ترفندهای مختلف جلوی حرکت سید انبیا و مرسلین(ص) را بگیرند، اما دست ولایت خداوند، پیامبر(ص) را به سوی بهترین ثوابها و بهترین سرانجامها حرکت میداد تا از دل شدیدترین فتنهها وظیفه رسالت خود را انجام دهد؛ تا اینکه موعد فرا رسید و با نزول اولین آیات الهی، مبعث واقع شد.
این موضوع به قدری برای بدترین دشمن خداوند و دشمن بشریت گران آمد که امام صادق(ع) ضمن روایتی فرمود:
«ابلیس (به مناسبت چهار موضوع) چهار بار ناله سر داد: روزی که مورد لعنت خداوند قرار گرفت، روزی که به زمین هبوط کرد، روزی که حضرت محمد(ص) به پیامبری مبعوث شد و روزی که سوره مبارکه فاتحه الکتاب (حمد) نازل شد.» (بحارالأنوار 11، ص145)
قَالَ إِنَّ إِبْلِیسَ رَنَّ أَرْبَعَ رَنَّاتٍ أَوَّلُهُنَّ یَوْمَ لُعِنَ وَ یَوْمَ أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ وَ حَیْثُ بُعِثَ مُحَمَّدٌ ص عَلَى فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ وَ حِینَ أُنْزِلَتْ أُمُّ الْكِتَاب
باید پرسید ناله ابلیس از بعثت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به خاطر چه موضوعاتی بود؟ آیا او با عواقبت بعثت رسول گرامی اسلام(ص) آشنا بود؟