بله، آیا گفته خدا را نشنیدى (که فرماید) «إِلَّا إِبْلِیسَ کانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَ فَتَتَّخِذُونَهُ وَ ذُرِّیَّتَهُ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِی وَ هُمْ لَکُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِینَ بَدَلًا ما أَشْهَدْتُهُمْ خَلْقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لا خَلْقَ أَنْفُسِهِمْ وَ ما کُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُداً؛ [و [یاد کن‏] هنگامى را که به فرشتگان گفتیم: «آدم را سجده کنید،»] پس [همه‏] جز ابلیس سجده کردند، که از جن بود و از فرمان پروردگارش سرپیچید. آیا [با این حال،] او و نسلش را به جاى من دوستان خود می‎گیرید، و حال آنکه آنها دشمن شمایند؟ و چه بد جانشینانى براى ستمگرانند.»

زیرا که آنان به زرق و برق‎ها و دروغ‎هایشان فرزندان آدم را گمراه می‎کنند و (به ظاهر) گویند: لا اله الّا اللَّه، همچنان که خداوند بدین گفته خود وصف فرموده است: «و لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ، قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ‏؛ و اگر از ایشان پرسى چه کسى آسمان‎ها و زمین را آفریده است گویند خداوند؛ بگو سپاس خداى را؛ ولى بیشتر آنان نمی‎دانند.» یعنى آنان این سخن را جز به تلقین و عادت و به زبان نگویند و هر که آگاهى (و عقیده) ندارد گر چه شهادت دهد شک‎کننده و حسود و بدخواه است و از این روست که عرب گویند: «هر که چیزى را نداند با آن دشمنى ورزد و هر که دستش بدان نرسد بر آن عیب بندد و از آن روى گرداند» زیرا او نادان و ناآگاه است‏.