خداوند در قرآن به انسان دستورهاي زيادي داده است و از جمله وي را به دعا و درخواست كردن از خدا امر نموده است،اين تنها دستوري است كه هشدار به همراه دارد: «انَّ الذين يستكبرون عن عبادتي سيدخلون جهنّم و آخرين» آنان كه از دعا و عبادت من، اعراض و سركشي كنند، با ذلت و خواري داخل دوزخ شوند...
«...خدايا تويى كه به روى بندگانت درى به سوى بخششت گشودى و آن را توبه ناميدى،و خود فرمودى:
"بازگرديد به جانب خدا،بازگشتى خالصانه".
پس عذر كسىكه از ورود به اين در پس از گشوده شدنش غفلت ورزد چه مىتواند باشد؟
خدايا اگر نافرمانى و گناه از بندهات زشت بود،پس گذشت از جانب تو زيباست،
خدايا نخستين،كسى نيستم كه تو را نافرمانى كرده و حضرتت توبهپذيرش شدى،
و خود را در معرض احسانت قرار داده و تو مرا مورد احسانش قرار دادى،
اى پاسخگوى درماندگان،اى برطرف كننده زيان،اى بزرگ نيكى،اى داناى نهان،اى زيبا پردهپوش،به جود و كرمت به سوى تو شفاعت مىجويم،
و توسّل مىكنم نزد تو ،به فضل و رحمتت دعايم را اجابت كن،اميدم را به خود نااميد مساز،و توبهام را بپذير،و با احسان و مهرت خطاهايم را ناديه گير،اى مهربانترين مهربانان.