۰۸ آذر ۱۴۰۳ ۲۷ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۸ : ۲۲
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
« خدايا!گناهان بر من لباس خوارى پوشانده،و دورى از تو جامه درماندگى بر تنم پيچيده.
و بزرگى جنايتم دلم را ميرانده.
پس آن را با توبه به درگاهت زنده كن.
اى آرزويم و مرادم و خواستهام و اميدم؛ به عزّتت سوگند براى گناهانم آمرزندهاى جز تو نمىيابم و براى دلشكستگىام جبرانكنندهاى جز تو نمىبينم.
به پيشگاهت با توبه و انابه فروتنى نمودم،و با ذلّت و خوارى،به درگاهت تسليم شدم،.
اگر مرا از درگاهت برانى به كه روى آورم؟و اگر از آستانت بازگردانى به كه پناه برم؟
در اين حال افسوس از شرمندگى و رسوايىام،و دريغ از زشتى كردار و فراهم آوردن گناهانم.
اى آمرزنده گناهان بزرگ،و اى جبران كننده استخوان شكسته؛
از تو درخواست مىكنم كه گناهان تباهكنندهام را بر من ببخشايى،و بر من بپوشانى پنهانكاريهاى رسواكنندهام را،و مرا در عرصه قيامت از نسيم گذشت و آمرزشت بىبهره مگذارى،و از پوشش زيباى چشمپوشىات عريان و بىپوشش رها نسازى...
إِلَهِي أَلْبَسَتْنِي الْخَطَايَا ثَوْبَ مَذَلَّتِي وَ جَلَّلَنِي التَّبَاعُدُ مِنْكَ لِبَاسَ مَسْكَنَتِي وَ أَمَاتَ قَلْبِي عَظِيمُ جِنَايَتِي فَأَحْيِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْكَ يَا أَمَلِي وَ بُغْيَتِي وَ يَا سُؤْلِي وَ مُنْيَتِي فَوَعِزَّتِكَ مَا أَجِدُ لِذُنُوبِي سِوَاكَ غَافِرا وَ لا أَرَى لِكَسْرِي غَيْرَكَ جَابِرا وَ قَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنَابَةِ إِلَيْكَ وَ عَنَوْتُ بِالاسْتِكَانَةِ لَدَيْكَ فَإِنْ طَرَدْتَنِي مِنْ بَابِكَ فَبِمَنْ أَلُوذُ وَ إِنْ رَدَدْتَنِي عَنْ جَنَابِكَ فَبِمَنْ أَعُوذُ فَوَا أَسَفَاهْ مِنْ خَجْلَتِي وَ افْتِضَاحِي وَ وَا لَهْفَاهْ مِنْ سُوءِ عَمَلِي وَ اجْتِرَاحِي أَسْأَلُكَ يَا غَافِرَ الذَّنْبِ الْكَبِيرِ وَ يَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْكَسِيرِ أَنْ تَهَبَ لِي مُوبِقَاتِ الْجَرَائِرِ وَ تَسْتُرَ عَلَيَّ فَاضِحَاتِ السَّرَائِرِ وَ لا تُخْلِنِي فِي مَشْهَدِ الْقِيَامَةِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِكَ وَ غَفْرِكَ وَ لا تُعْرِنِي مِنْ جَمِيلِ صَفْحِكَ وَ سَتْرِكَ ...»(1)
1ـ مناجات خمسه عشر؛مناجاة التائبين(رازونياز توبه كنندگان)
211005