تمام زندگی دختر رسول خدا(ص)سراسر انفاق بود و از خودگذشتگی در کارهایش آشکار بود.
عقیق: روزى سلمان فارسى براى اجراى فرمان رسول
خدا(ص) در تهيه غذا براى يك اعرابى تازه مسلمان شده، به درب خانه حضرت
فاطمه(س) رفت. پس از درخواست سلمان، حضرت فاطمه(س) فرمود: «سوگند بخدا كه
حسن و حسين از شدت گرسنگى مضطربند و با شكم گرسنه خوابيدهاند و لكن خيرى
را ردّ نمى كنم، بخصوص اينكه به خانه من آمده باشد».
سپس فرمودند: «اى سلمان اينك اين پيراهن مرا به نزد شمعون يهودى ببر و يك صاع خرما و يك صاع جو بگير و بياور.
سلمان
با پيراهن به نزد شمعون رفت و ماجرا را گفت. شمعون اشك از چشمانش جارى شد و
گفت: اين است زهد در دنيا و اين است آنچه كه موسى(ع) در تورات خبر داده
بود. پس من هم مى گويم: اشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله صلى
الله عليه وآله وسلم.
سپس
به سلمان صاعى از خرما و جو داد و سلمان آنها را به نزد فاطمه(س) آورد. آن
حضرت با دست خود آرد كرد، و نان پخت و به سلمان داد. سلمان عرض كرد: اى
دختر پيامبر! مقدارى هم براى حسن و حسين(ع)بردار. حضرت فاطمه(ع) در پاسخ
فرمود:چيزى را كه براى خدا دادهام، در آن تصرف نمى كنم.
پی نوشت:
1-رياحين الشريعة ج1، ص130 تا 134
به نقل از زندگانى صديقه كبرى حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام، ص67 و 68.