۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۹ : ۱۷
ما در زمان غیبت او وظایفی داریم و باید عمل کنیم تا شرایط ظهورش فراهم گردد، فرمودهاند: تا حدّاقل سیصد و سیزده نفر از بندگان صالح و مخلص جمع نشوند، او ظهور نخواهد کرد!
گاهی هم گفته میشود:
«. . . بشر از حضور فعّال آن حضرت در محرومیّت باقی بماند، تا آن زمان که از نسل پاکان، یاران حضرت بقیّة اللّه الاعظم به وجود آیند و آن حضرت را اقامه کنند.»
یاران امام علیه السّلام از انسیان، بیشمار است؛ مانند یمانی با لشکرش و خراسانی با سپاهش و سید حسنی با یارانش و گیلانی با اعوانش و جعفری با جمعیّتش و شعیب بن صالح با بیرقهای سیاهش، سایر احزاب شیعه که در آن سال قیام خواهند کرد و یا آنان که بعد از خروج به لشکرش ملحق میشوند، ولی آنچه که لازم به ذکر است، یاران خاصّ او است که در هنگام ظهور و بیعت و خروج همراه امام علیه السّلام خواهند بود.
یاران بر دو قسم است؛ یکی خاصّ الخاص که سیصد و سیزده نفرند و خاص که دههزار نفرند، فرق این دو قسم از چند جهت است.
دسته اوّل از طرف امام علیه السّلام در نواحی مختلف زمین در هنگام خروج و جنگ، فرمانداران و امرا (حکّام و علمدار) خواهند بود «. . . یارانش سیصد و سیزده نفر برای او آماده میشوند، آنان پرچمدارانند [ پنجاه نفراز این تعداد زن هستند.] »
اما دستۀ دوّم، تا زمانی که گروه اوّل در مکّه گرد هم نیایند، خود را ظاهر و آشکار نمیکند و در مسجد الحرام برای اخذ بیعت حاضر نمیشود، ظهور و بیعت بر اجتماع دستۀ اوّل خواهد شد، اما دستۀ دوّم اینگونه نخواهد بود.
پیش از بیعت همگانی، از عدهای از گروه اوّل بیعت خصوصی اخذ خواهد شد و آنها اطراف امام علیه السّلام را خواهند گرفت و از او دفاع خواهند نمود، اما گروه دوّم در بیعت عمومی و یا بعد از آن جمع خواهند شد.
البتّه هردو گروه اشخاص معیّنی هستند که نام و نام پدرانشان و نام محلهایشان در کتابی مسطور و در نزد آن حضرت و ائمّه اطهار علیهم السّلام مانند اصحاب سیّد الشهدا علیه السّلام محفوظ است.
به عبارت دیگر امتیاز آنها در این است که باید سیصد و سیزده تن جمع شوند تا حضرت خود را آشکار سازد و آنها فرماندهان و پرچمدارانند و دههزار نفر هم باید باشند تا از مکّه بیرون شده و خروج نماید و آنها برگزیدگان سری دوّم هستند، نه اینکه انصار و یاران امام، منحصر به این افراد است و نه وجود سیصد و سیزده تن در اصل ظهور آن حضرت مدخلیّت داشته باشد، بلکه اجتماع آنها در بروز و ظهور مدخلیّت دارد؛ چون ظهور آن حضرت، به انقضای مدّت معیّن و سرآمد حکمت و تحقق شرایط و ظهور علامات بستگی دارد؛ زیرا برای غیبت مدّتی و برای حجاب مصلحتی و ظهور را شرایطی هست.
پس امام در روز اوّل ظهور با سیصد و سیزده نفر به تعداد ارتش بدر، به عنوان فرماندهان و با دههزار سرباز خاص شروع خواهد کرد.