مرحوم آهی بین تزکیه و تعلیم زندگی می‌کردند

در ابتدای این نشست محسن طاهری، رئیس سابق خانه مداحان با تأکید بر اینکه جا دارد بارها و بارها نشست‌هایی از این دست برگزار و شخصیت والای مرحوم آهی بیشتر معرفی شود، اظهار کرد: مرحوم آهی اگرچه ملبس به لباس روحانیت نبودند اما یک روحانی به تمام معنا بودند که دانش کافی در حوزه مسائل دینی داشتند.

وی ادامه داد: ایشان یک چهره شریف، دوست‌داشتنی و محبوب بودند که علی‌رغم همه سم‌پاشی‌هایی که در زمان حیات و بعد از وفات ایشان بود، هر کسی با یک بار ملاقات شیفته ایشان می‌شد.
طاهری با بیان اینکه برخی از افراد که چهره یا سبک رفتاری خاصی داشتند، گمان می‌کردند که ممکن است مرحوم آهی آنها را پذیرا نباشد، عنوان کرد: ایشان آنچنان با اخلاق و منش خوب با گروه‌ها و افراد مختلف برخورد می‌کرد که همه شیفته ایشان می‌شدند. از هر یک از نشست‌ و برخاست‌های ایشان با افراد مختلف می‌توان یک درس آموخت.

وی در ادامه دقت‌نظر در خصوص ادبیات آئینی و توجه بالای مرحوم آهی به استفاده یا عدم استفاده از واژه‌ها در شعرهای آئینی را یادآوری کرد و گفت: مرحوم آهی برای نظرات خود در خصوص استفاده نکردن از برخی واژه‌ها در اشعار آئینی دلایل قطعی و خاصی داشت و در همه امور حرفی برای گفتن داشت.

رئیس سابق خانه مداحان به سحرخیزی مرحوم آهی و اینکه پیش از همه سرکار حاضر می‌شدند نیز اشاره و عنوان کرد: در یکی از ملاقات‌هایی که با مرحوم آهی در بیمارستان داشتم به من گفتند فلانی دارم از دنیا می‌روم و نگرانم که دستم خالی باشد؛ این حرف ایشان مرا بسیار منقلب کرد؛ چراکه فردی این حرف را می‌زد که سال‌ها تلاش‌ و فعالیت‌های موفقیت‌آمیز برای اسلام داشته است.

هفت ویژگی مرحوم آهی؛ جمع بین اضداد
قاسم رضائی، رئیس سابق بسیج مداحان که سابقه سال‌ها همکاری با مرحوم آهی را دارد نیز در این نشست با اشاره به اینکه تکیه کلام مرحوم آهی «پدر» بود و همه را با لفظ پدر خطاب می‌‌کردند ضمن اظهار دلتنگی برای این خطاب مرحوم آهی به بیان هفت ویژگی شاخص مرحوم آهی پرداخت و عنوان کرد: اولین نکته اخلاقی بارز مرحوم آهی ثبات قدم در اعتقادات بود. ایشان در اعتقادات خود راسخ بود و تا دفع شبهه‌‌های مطرح تسامح نمی‌کرد اما در احوال شخصی اهل تسامح و گذشت بود.

رضائی جمع بین اضداد بودن، جدی اما ساده و مهربان بودن و سخت‌گیر اما منطقی بودن را از جمله دیگر ویژگی‌های مرحوم آهی برشمرد و گفت: مرحوم آهی با برخی از مداحان، شش نسل تفاوت سنی داشت اما طوری با آنها برخورد می‌کرد که گویی چندین سال است که با هم دوست هستند و هیچ فاصله سنی بین آنها نیست؛ این خصلت‌ها ویژگی‌هایی است که باید مدیران ما آنها را بیاموزند.

ادب مثال‌زدنی مرحوم آهی دیگر خصلتی بود که این مداح در خصوص ایشان مطرح کرد و گفت: کسی یک سخن لغو و یا شبهه لغو از ایشان نشنید اما اکنون حتی از تریبون‌ها و بلند‌گوها توهین‌ها و بی‌ادبی‌هایی را شاهد هستیم. مرحوم آهی بسیار علاقه‌مند به مسائل علمی بود و حتی زمانی که دوره نقاهت پس از چند عمل جراحی را می‌گذراند با من تماس گرفت و گفت: «پدرجان دو شبهه ایجاد شده که باید این دو شبهه را رفع و رجوع کنیم». یکی از این شبهات مربوط به این بود که چرا حضرت فاطمه(س) در را باز کردند. این شبهه پس از بررسی به صورت کتابی منتشر و به مرحوم آهی هدیه شد.

وی پشتکار و ولایت‌مداری در عمل مرحوم آهی را از دیگر ویژگی‌های شخصیتی ایشان عنوان و اظهار کرد: علی‌رغم بیماری و عمل‌های جراحی که داشتند باز هم در خانه مداحان و سرکار خود حاضر  می‌شد و به رفع و رجوع کارهای می‌پرداخت. مرحوم آهی خودشان را خرج هیچ کس به غیر از دین و امام حسین(ع) نمی‌کردند.

داود نورصالحی، عضو هیئت‌ مدیره خانه مداحان و از همکاران مرحوم آهی نیز طی سخنانی به تلاش‌ها و زحمات مرحوم آهی برای مداحان، شعر آئینی و ... اشاره و از اینکه پس از فوت ایشان بزرگان جامعه حرمت این مرد را نگه‌ نداشته‌اند به شدت انتقاد کرد و گفت: مرحوم آهی قبل از انقلاب جزو بزرگان، مبارزان و از فدائیان اسلام بود که در کمیته استقبال از امام راحل نیز حضور داشت.

وی به تلا‌ش‌های مرحوم آهی برای تأسیس بنیاد دعبل اشاره و عنوان کرد: مرحوم آهی نامه‌های متعددی به امام(ره) و مقام معظم رهبری نوشتند تا اینکه بنیاد دعبل تأسیس شد. وی یک لحظه برای خود کار نکرد و بسیاری از آنچه مداحان اکنون دارند از ایشان است. مرحوم آهی همیشه به فکر تأسیس یک خانه برای مداحان بود تا اینکه در نهایت خانه مداحان را تأسیس کرد. باید گفت مانند آهی نیامده و نخواهد آمد. 
 

 

در ادامه مراسم، حسن آهی، عضو هیئت مدیره خانه مداحان و فرزند مرحوم آهی با اشاره به چاپ کتاب خاطرات پدر و تلاش برای معرفی شخصیت حقیقی ایشان، گفت: وقتی من از پدر اجازه خواستم که مطالب مربوط به زندگی ایشان را جمع‌آوری کنم گفتند اگر خواستی این کار را بکن اما تا زمانی که من زنده هستم این مطالب را چاپ نکن. بسیاری از مطالب جمع‌آوری شده را نیز خودشان حذف کردند.

فرزند مرحوم آهی با تأکید بر اینکه درآمد ایشان متکی بر مداحی نبود و ایشان مغازه داشته و خرید و فروش می‌کردند و مسئول کاروان حج نیز بوده‌اند، گفت: مرحوم پدر کلاس هم برگزار می‌کرد، اما مباحث مربوط به شعر و سایر مباحث را به خانه می‌آورد و در خانه نیز جلسات بحث و آموزش برپا می‌کرد.
وی در ادامه به بیان اقدامات مرحوم آهی پرداخت و گفت: ایجاد صندوق قرض‌الحسنه، ایجاد خیریه حضرت ابوالفضل(ع) و ساخت مسجد در آبعلی و نیز ایجاد خانه مداحان و گرفتن محلی در بهشت زهرا با عنوان «روضة الحسین(ع)» برای پیرغلامان حسینی از جمله اقدامات مرحوم آهی است.

این عضو هیئت مدیره خانه مداحان به علاقه شدید مرحوم آهی به دوستانشان نیز اشاره کرد و گفت: بارها دیده بودم که دفتر تلفن‌شان را می‌گذاشتند و به تمام دوستانشان زنگ می‌زدند، وقتی مطرح می‌کردیم که فلان دوست شما اصلاً به شما زنگ نمی‌زند یا از شما سراغ نمی‌گیرد، می‌گفتند: «پدر! من که نیازی به زنگ آنها ندارم با کار من کاری نداشته باشید».

وی در ادامه به بیان خاطره‌ای از دوران جوانی خود پرداخت و گفت: زمانی که ۱۸ سال داشتم یک منافق را دستگیر کرده و سیلی در گوش آن فرد زده بودم. وقتی این فرد را می‌خواستند به زندان منتقل کنند مرحوم پدر که مسئول کمیته بود و عادت داشت از همه افراد بازداشت‌شده بپرسد که آیا به شما غذا داده‌اند؟ آیا با شما بدرفتاری کرده‌اند؟ و ... از این فرد هم سؤال کرد که آیا با شما بدرفتاری نشده؟ آیا کسی شما را اذیت نکرده؟ آن فرد گفت نه از همه راضی هستم اما این جمله را با تعلل گفت. پدر اصرار کرد و پرسید شما با تعلل گفتی؛ چه اتفاقی افتاده که وی من را نشان داد و گفت این فرد به من سیلی زده.

فرزند مرحوم آهی ادامه داد: پدرم در مقابل همه من را صدا کرد و گفت یا از این فرد حلالیت بگیر یا باید عوض سیلی را به تو بزند. که آن فرد حاضر نشد به من سیلی بزند و رضایت داد. من به پدر اعتراض کردم اما پدرم گفت من کار بزرگی برای تو انجام دادم شما روز قیامت چطور می‌توانستی از این مرد رضایت بگیری.
حسن آهی با اشاره به فعالیت مرحوم آهی در کمیته سیستان و بلوچستان گفت: هنوز هم گفته می‌شود که اثر فعالیت‌های مرحوم آهی در روستاهای سیستان و بلوچستان وجود دارد.

حجت‌الاسلام سید حسن خادمیان نیز در پایان این نشست با اشاره به آشنایی ۲۰ ساله خود با مرحوم آهی، گفت: این آشنایی به دلیل تحقیقاتی که مرحوم آهی در مباحث علمی، فقهی و حدیثی داشتند بسیار بیشتر شد.

مرحوم آهی بین تزکیه و تعلیم زندگی می‌کردند
وی ادامه داد: قرآن پیامبر(ص) را اسوه معرفی می‌کنند چراکه ایشان بین تعلیم و تزکیه قرار داشته‌اند. در طول این ۲۰ سال آشنایی با مرحوم آهی شاهد بودم که ایشان بین تزکیه و تعلیم زندگی می‌کردند. پیامبر(ص) فرموده‌اند هر کسی بیاموزد، عمل کند و یاد دهد در آسمان‌ها به او می‌گویند «عظیم». مرحوم آیت‌الله آهی مصداق این روایت هستند.

از بین بردن اشعار به دلیل مغایرت با یک حدیث
حجت‌الاسلام خادمیان به خستگی‌ناپذیری مرحوم آهی نیز اشاره و عنوان کرد: من در تحیر بودم که یک پیر مرد ۸۰ ساله چگونه ۵۰ صفحه مطلب در خصوص یک موضوع می‌نویسد و برای بررسی یک روایت این‌قدر تلاش می‌کند. بارها اتفاق افتاد که ایشان کل یک شعر را به دلیل اینکه با یک حدیث مغایرت داشت به طور کلی از بین می‌بردند.
وی ادامه داد: من در یک منبر عنوان کردم که ذاکران الی‌الله باید به عالمان خط‌مشی دهند اما متأسفانه امروز از کاباره‌ها‌ی شرق و غرب و ترکیه لحن می‌گیرند؛ مرحوم آهی نیز در آن جلسه حضور داشتند و مرا تشویق کرده و گفتند که این درد و دل من هم هست.

حجت‌الاسلام خادمیان با اشاره به اینکه مرحوم آهی محضر علامه طباطبایی را درک کرده و حتی نکاتی را به ایشان متذکر شده و عنوان کرده بودند که فلان مطلب شما موجب وهن شیعه در آینده می‌شود، گفت: امام راحل اجازه‌نامه ویژه‌ای به مرحوم آهی برای نقل احادیث و روایت‌ها داد‌ه‌اند.
وی افزود: امام راحل در اجازه‌نامه‌ای به مرحوم آهی فرموده‌اند: «با مراعات کمال احتیاط در تشخیص جهات حکمیه و موضوعیه» این جمله مختص بیان برای افرادی هست که اجازه اجتهاد دارند. امام راحل به بسیاری از شاگردان خود که ۲۰ سال شاگرد ایشان بودند چنین جمله‌ای را نفرموده است که نسبت به آقای آهی این جمله را مرقوم می‌کنند. مرحوم آیت‌الله میلانی و مقام معظم رهبری نیز این اجازه‌نامه را امضا می‌کنند.
 

اگر شعر آئینی می‌گوییم باید مطابق قرآن و حدیث باشد
این خطیب کشورمان به توجهات ویژه مرحوم آهی به عدم استفاده از برخی واژه‌ها و کلمات در شعر آئینی اشاره کرد و گفت: مرحوم آهی معتقد بود اگر شعر آئینی می‌گوییم باید مطابق قرآن و حدیث باشد؛ به همین دلیل اشعار خود را به چند نفر می‌داد تا بررسی کنند تا مبادا با حدیث یا روایتی تناقض داشته باشد. ایشان با الفاظی مانند می‌، میخانه، عشق و ... مشکل نداشت بلکه معتقد بود باید مطابق قرآن و حدیث شعر آئینی گفته شود.
وی در بیان دلیل اینکه مرحوم آهی ملبس به لباس روحانیت نشد، عنوان کرد: مرحوم آهی می‌گفت: لباس روحانیت نپوشیدم تا مداحان بگویند که آهی از ما است. من می‌خواهم بت‌ها در حوزه مداحی شکسته شود. 

گزارش تصویری ظهر دلنشین مرحوم علی آهی را اینجا ببینید!