آیهها و آینهها؛
در و دیوار با مرحوم کاشی ذکر می گفتند!
عظمت و بزرگی خداوند متعال به حدی است که همه موجودات و مخلوقات تسبیح او را میگویند و اینکه انسان به عنوان اشرف مخلوقات بتواند دائماً ذکر پروردگار را بگوید و همواره به یاد او باشد، توفیق بزرگی است که نصیب هر کسی نمیشود.
عقیق:آیه:
خداوند متعال در قرآن میفرماید:
وَإِن مِّن شَىْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ اسراء/44
و موجودی نیست در عالم جز آنکه ذکرش تسبیح و ستایش حضرت اوست
آینه:
حکایت؛ مرحوم آخوند محمد کاشی هر نیمه شب بلند میشد و چنان نمازی با سوز و گداز میخواند که بدنش به لرزه میافتاد به گونه ای که از بیرون حجره صدای لرزش و گریه او احساس میشد.
روزی پس از پایان درس آخوند کاشی، یکی از شاگردانش به نزد آن استاد والامقام آمد و عرض کرد: آقا! این شیخ چیز عجیبی نقل میکند.!!
این طلبه میگوید: دیشب بهوقت سحر، هنگامیکه شما در سجده بودید، دیدم از در و دیوار مدرسه صدای ذکر «سبّوح قدوس ربّنا و ربّ الملائکه والرّوح» میآید و چون با دقت نگاه کردم، دیدم آقای آخوند کاشی در سجده، این ذکر را میگوید.
این عارف زاهد در جواب فرمود: اینکه در و دیوار به ذکر من متذکر باشند، امر خارقالعادهای نیست، مهم آن است که او از کجا محرم این راز گشته است و این اذکار را از در و دیوار شنیده است! 1
پی نوشت:
1. با اقتباس و ویراست از کتاب نماز خوبان
منبع:حوزه