۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۲ : ۰۸
مؤمن از جان كندن خود ناراحت مىشود؟
امام صادق علیه السلام در پـاسخ بـه اين پـرسش كه آيـا مؤمن از جان كندن خود ناراحت مىشود؟ فرمود: زمانى كه فرشته مرگ مىآيد، او بىتابى مىكند امّا عزرائيل به او مىگويد: اى دوست خدا، بىتابى مكن.
عقیق:امام جعفر صادق عليه السلام - در پـاسخ بـه اين پـرسش كه آيـا مؤمن از جان كندن خود ناراحت مىشود-:
نه، به خدا، زمانى كه فرشته مرگ (عزرائيل) براى ستاندن جانش مىآيد، او بىتابى مىكند. امّا عزرائيل به او مىگويد: اى دوست خدا، بىتابى مكن؛
زيرا سوگند به آن كه محمّد صلى الله عليه و آله و سلّم را برانگيخت، من از پدر مهربانى كه به بالينت بيايد، با تو خوشرفتارتر و مهربانترم. چشمت را باز كن و بنگر.
حضرت فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلّم و اميرمؤمنان و فاطمه و حسن و حسين و امامان از نسل آنها عليهم السلام، در برابرش نمايان مىشوند.
و به او گفته مىشود: اين رسول خدا و ... رفيقان و همرهان تو هستند ... در اين هنگام ، چيزى براى او خوشتر از اين نيست كه جان از بدنش جدا شود و به منادى بپيوندد.
متن حدیث:
الإمامُ الصّادقُ عليهالسلام:
لمّا سُئلَ: هل يُكرَهُ المؤمنُ على قَبضِ رُوحِهِ؟: لا واللّه، إنّهُ إذا أتاهُ ملَكُ المَوتِ لقَبضِ رُوحهِ جَزِعَ عِندَ ذلكَ، فيَقولُ لَهُ ملَكُ المَوتِ: يا وَليَّ اللّه لا تَجزَعْ، فوالّذي بَعَثَ محمّدا صلى الله عليه و آله و سلّملَأنا أبَرُّ بِكَ وأشفَقُ علَيكَ من والِدٍرَحيمٍ لو حَضَرَكَ، افتَحْ عَينَكَ فانظُرْ.
قالَ: و يُمَثَّلُ لَهُ رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله و سلّم و أميرُ المؤمنينَ و فاطمةُ و الحسنُ و الحسينُ و الأئمةُ من ذُرِّيتِهِم عليهمالسلام فيقالُ لَهُ: هذا رسولُ اللّه و ... رُفَقاؤكَ ... فما شيءٌ أحَبَّ إلَيهِ مِنِ استِلالِ رُوحِهِ واللُّحوقِ بالمُنادي.
پی نوشت:
«اصول کافی، جلد3، صفحه 127»
منبع:مشرق
نه، به خدا، زمانى كه فرشته مرگ (عزرائيل) براى ستاندن جانش مىآيد، او بىتابى مىكند. امّا عزرائيل به او مىگويد: اى دوست خدا، بىتابى مكن؛
زيرا سوگند به آن كه محمّد صلى الله عليه و آله و سلّم را برانگيخت، من از پدر مهربانى كه به بالينت بيايد، با تو خوشرفتارتر و مهربانترم. چشمت را باز كن و بنگر.
حضرت فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلّم و اميرمؤمنان و فاطمه و حسن و حسين و امامان از نسل آنها عليهم السلام، در برابرش نمايان مىشوند.
و به او گفته مىشود: اين رسول خدا و ... رفيقان و همرهان تو هستند ... در اين هنگام ، چيزى براى او خوشتر از اين نيست كه جان از بدنش جدا شود و به منادى بپيوندد.
متن حدیث:
الإمامُ الصّادقُ عليهالسلام:
لمّا سُئلَ: هل يُكرَهُ المؤمنُ على قَبضِ رُوحِهِ؟: لا واللّه، إنّهُ إذا أتاهُ ملَكُ المَوتِ لقَبضِ رُوحهِ جَزِعَ عِندَ ذلكَ، فيَقولُ لَهُ ملَكُ المَوتِ: يا وَليَّ اللّه لا تَجزَعْ، فوالّذي بَعَثَ محمّدا صلى الله عليه و آله و سلّملَأنا أبَرُّ بِكَ وأشفَقُ علَيكَ من والِدٍرَحيمٍ لو حَضَرَكَ، افتَحْ عَينَكَ فانظُرْ.
قالَ: و يُمَثَّلُ لَهُ رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله و سلّم و أميرُ المؤمنينَ و فاطمةُ و الحسنُ و الحسينُ و الأئمةُ من ذُرِّيتِهِم عليهمالسلام فيقالُ لَهُ: هذا رسولُ اللّه و ... رُفَقاؤكَ ... فما شيءٌ أحَبَّ إلَيهِ مِنِ استِلالِ رُوحِهِ واللُّحوقِ بالمُنادي.
پی نوشت:
«اصول کافی، جلد3، صفحه 127»
منبع:مشرق
گزارش خطا
