پیامبر(ص)؛ محور وحدت و رفع اختلاف امت

عقیق:حسین افسردیر، پژوهشگر حوزه قرآن و عترت در گفت‌وگویی با اشاره به نقش پیامبر اکرم(ص) در ایجاد وحدت گفت: خداوند بارها در آیات مختلف قرآن به هدف واحد تمام انبیباء اشاره می‌کند، زیرا همه از یک منبع، وحى و الهام دریافت کرده‌اند، لذا به مسلمانان توصیه مى‏کند به تمام پیغمبران الهى یکسان احترام بگذارند. (1)

وی با اشاره به آیه «وَ لَوْ شِئْنا لَبَعَثْنا فِی کُلِّ قَرْیَةٍ نَذِیراً»؛ و اگر مى‌‏خواستیم حتماً در هر شهرى [پیامبرى‏] بیم‌دهنده مبعوث مى‏‌کردیم»، اظهار کرد: پیامبران رهبران امتها هستند و مى‌‏دانیم تفرقه در مساله رهبرى موجب تضعیف هر امت و ملت است، به ویژه در آنجا که سخن از خاتمیت در میان است و باید رهبرى تا پایان جهان تداوم یابد، اهمیت تمرکز و وحدت آشکارتر مى‏‌شود.

این پژوهشگر حوزه قرآن و عترت با بیان اینکه رهبر واحد مى‏‌تواند تمام نیروها را متحد سازد و به آنها انسجام و وحدت برنامه دهد، افزود: وحدت رهبرى در حقیقت انعکاسى از حقیقت توحید در اجتماع انسانى است که نقطه مقابل آن یک نوع شرک و تفرقه و نفاق است.

آیاتی که نشان از کمالات انسانی پیامبر اکرم(ص) دارد

وی با اشاره به آیه «لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی‏ رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ...» گفت: خداوند در قرآن، پیامبر(ص) را به عنوان اسوه همه معرفی کرده است، کلمه «أسوة» به معناى اقتداء و پیروى است، و معناى «فِی رَسولِ اللَّهِ» یعنى در مورد رسول خدا (ص) و اسوه در مورد رسول خدا (ص)، عبارت است از پیروى او. آیاتی که کمالهای علمی و عملی را در بردارند؛ مانند: «شرح صدر»، «تلقی قرآن از نزد خداوند به عنوان أُم‏الکتاب»، «استقامت در برابر هر سانحه سنگین و رویداد دردناک»، «هجرت و جهاد»، «اجتهاد»، «قیام به قسط و عدل و انصاف و...»، همگی نشانه کمال انسانی حضرت رسول اکرم (ص) است.

افسردیر با تأکید بر نیازمندی سالک الی الله به یک اسوه و الگو اظهار گرد: سالک إلی اللّه، همواره نیازمند اُسوه و الگوست تا عقاید، اخلاق و رفتار خود را بر عقیده، خلق و کردار او منطبق کند و چون رسول اکرم (ص) از لحاظ علمی و عملی سرآمد همه راهیان به سوی حق است، اُسوه همگان قرار می‏گیرد و قلمرو اُسوه بودن او همسان رسالت او، جهانی خواهد بود.

وی با اشاره با تربیت الهی پیامبر اکرم(ص) گفت: خداوند پیامبر اکرم(ص) را ابتدا به آداب خاص تربیت کرد، سپس او را اُسوه دیگران قرار داد و تمام جوامع بشری را به اقتدای به وحی امر کرد. همه اوامر علمی و عملی آن حضرت خواه در معراج و خواه در غیر معراج و خواه به صورت وحی قرآنی و خواه به صورت الهام و حدیث قدسی، به عنوان تعلیم کتاب و حکمت و تأدیب به آداب الهی است.

این پژوهشگر حوزه قرآن و عترت با اشاره به آیه «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ...»، گفت: قرآن کریم به صراحت از پیامبر (ص) به عنوان محور وحدت و رفع اختلاف امت یاد کرده است. لذا شایسته است تبعیتی همه جانبه از ایشان داشته باشیم تا بتوانیم بهترین بهره ها را ببریم و در هموارترین مسیرها گام برداریم.