امام علی (ع) در ادامه این خطبه نورانی از وجود نام نیک برای یک فرد در جامعه صحبت می کند و می فرماید:نام نیکی که خدا از شخصی در میان مردم رواج دهد، بهتر از میراثی است که دیگری بردارد. آگاه باشید مبادا از بستگان تهیدست خود روی برگردانید و از آنان چیزی را دریغ دارید که نگه داشتن مال دنیا زیادی نیاورد و از بین رفتنش کمبودی ایجاد نکند.

امام(ع) در انتهای این خطبه می فرماید:آن کس که دست دهنده ی خود را از بستگانش باز دارد، تنها یک دست را از آنها گرفته، اما  دست های فراوانی را از خویش دور کرده است و کسی که پر و بال محبت را بگستراند، دوستی خویشاوندانش تداوم خواهد داشت.