۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۱ : ۰۸
بی شک نظرات مراجع معظم درباره امور مختلف حوزه های علمیه برای همه مدیران و طلاب و فضلای گرانقدر راهگشاست.
این مرجع تقلید نظرات خود را درخصوص ضرورت های آموزش و تبلیغ بین المللی به ویژه ضرورت آموزش در حوزه علمیه در پاسخ به پرسش های مرکز ارتباطات و بین الملل حوزه های علمیه بیان کرده اند.
به نظر شما چه برنامه هایی در آموزش حوزه بگنجانیم تا نگاه طلاب در فقه، اصول، فلسفه و مسایل مربوط به دین یک نگاه بین المللی شود؟
برای این منظور باید مرکز خاصی زیر نظر مرکز امور بین الملل تاسیس شود. از مراکز تخصصی طلاب انتخاب و از هر مرکز تخصصی ده نفر گزینش شوند.
طلابی که در آن تخصص ها مشغول به تحصیل هستند در ابتدای راه قراردارند و کار با آنها زمان بر است. طوری حرکت کنیم که در عرض یک سال حداقل چهل طلبه تربیت کنیم. در این مرکز شبهات بررسی شود. گاهی شبهه اقتصادی، فقهی، کلامی و یا فلسفی است. این شبهات باید رصد و به خوبی به آنها پاسخ داده شود.این قدم اول است، بعد در این کار اگر موفق شدیم توسعه دهیم. کار باید از جای کوچک شروع شود که اگر موفق نشدیم ضرر نکنیم و اگر موفق شدیم توسعه دهیم.
یادگیری زبان خارجی در حوزه های علمیه به چه صورتی باید شکل گیرد؟
دو مسئله است: اول تربیت مبلغ که یکی از مقدمات آن، آموزش است و دیگری پاسخگویی به شبهات دین. اگر همه طلاب را بخواهیم زبان دان کنیم خیلی طول می کشد تا زبان فرابگیرند و از آن نتیجه دور می شویم. زبان باید در کنارش باشد، غرض ما این باشد که این ها را عالم به شبهات کنیم و درکنارش زبان را هم یاددهیم.
نهضت ترجمه و نیز تالیف حوزویان به زبان های دیگر چگونه می تواند شکل بگیرد؟
ما به یک دارالترجمه در حوزه نیازمندیم. نیازهای هر کشوری را بررسی کنند و مطابق با نیاز، کتاب ها را ترجمه کنند و نکته دیگر این است که زبان بومی آن کشور ترجمه شود. کتابی که در لندن ترجمه شود غربی ها میل به آن دارند، چون یک لندنی ترجمه کرده و اگر کتابی در ایران توسط یک ایرانی ترجمه شود باید یک متخصص و ادیتور از کشور مقصود بیاید و چنانچه نیاز به ویرایش دارد اصلاح کند.
منبع:حوزه