ستون سرير يكي از ستون هاي قديمي مسجدالنبي است كه پيامبر در روزهايي كه در اين مسجد اعتكاف مي كرد بستر حصيري خود را آنجا پهن مي كرد.
عقیق: استوانه سرير در سوي شرقي ستون توبه قرار دارد و نخستين ستون از سوي قبله
و پيوسته به ديواره غربي حجره پيامبر(صلي الله عليه و اله) است.
ناميده شدن اين ستون به سرير (تخت) از آن رو است كه پيامبر(صلي الله عليه و اله) در روزهاي اعتكاف، تختخواب يا بستر خود را كه از برگ و چوب نخل يا حصير بود، كنار آن جاي مي‌داد و به اعتكاف مي‌پرداخت و هنگام استراحت بر آن ميآرميد. تاريخ‌نگاران محليِ مدينه، همچون ابن زباله و ابن نجار و مطري، به معرفي اين ستون نپرداخته و تنها اشاره كرده‌اند كه در روزهاي اعتكاف ماه رمضان، تخت رسول خدا ميان ستون توبه و قنديلي كه نزديك قبر شريف قرار دارد يا نزد ستون توبه يا پشت اين ستون از سوي شرق جاي مي‌گرفت. از اين رو، برخي ستون سرير را همان ستون توبه دانسته‌اند.
اما درست آن است كه تخت رسول خدا گاه كنار ستون توبه و گاه كنار ستون سرير بوده است. ايوب صبري پاشا و احمد بن عبدالحميد بر اين باورند كه تا پيش از توسعه مسجدالنبي كه پس از غزوه خيبر انجام شد، اعتكاف پيامبر كنار ستون توبه صورت مي‌پذيرفت و سپس به كنار ستون سرير منتقل شد. پس از قرار گرفتن نيمي از اين ستون درون شُبّاك (پنجره‌ها) كه به فرمان ملك ظاهر بِيْبَرَس (حك: 825ـ842ق.) از مماليك مصر ساخته شد، مردم از تبرك جستن به آن محروم شدند. بر روي اين ستون عبارت «هذه اسطوانة السرير» نوشته شده و بر پايه پاره‌اي روايات، تبرك به آن مستحب است.
211001
ناميده شدن اين ستون به سرير (تخت) از آن رو است كه پيامبر(صلي الله عليه و اله) در روزهاي اعتكاف، تختخواب يا بستر خود را كه از برگ و چوب نخل يا حصير بود، كنار آن جاي مي‌داد و به اعتكاف مي‌پرداخت و هنگام استراحت بر آن ميآرميد. تاريخ‌نگاران محليِ مدينه، همچون ابن زباله و ابن نجار و مطري، به معرفي اين ستون نپرداخته و تنها اشاره كرده‌اند كه در روزهاي اعتكاف ماه رمضان، تخت رسول خدا ميان ستون توبه و قنديلي كه نزديك قبر شريف قرار دارد يا نزد ستون توبه يا پشت اين ستون از سوي شرق جاي مي‌گرفت. از اين رو، برخي ستون سرير را همان ستون توبه دانسته‌اند.
اما درست آن است كه تخت رسول خدا گاه كنار ستون توبه و گاه كنار ستون سرير بوده است. ايوب صبري پاشا و احمد بن عبدالحميد بر اين باورند كه تا پيش از توسعه مسجدالنبي كه پس از غزوه خيبر انجام شد، اعتكاف پيامبر كنار ستون توبه صورت مي‌پذيرفت و سپس به كنار ستون سرير منتقل شد. پس از قرار گرفتن نيمي از اين ستون درون شُبّاك (پنجره‌ها) كه به فرمان ملك ظاهر بِيْبَرَس (حك: 825ـ842ق.) از مماليك مصر ساخته شد، مردم از تبرك جستن به آن محروم شدند. بر روي اين ستون عبارت «هذه اسطوانة السرير» نوشته شده و بر پايه پاره‌اي روايات، تبرك به آن مستحب است.
