هر شب!
در خیال خویش
ضریحت را
با آب دیدگانم غبارروبى مى كنم!
و با نسیم
كبوتران ضریحت را
در دیدگانم
مجسم مى كنم
و بر گنبد طلایى ضریح تو
طواف مى گذارم
چشم هایم؛ شیدا...
براى یك لحظه
یك ثانیه
حضور صمیمى ات را
در ضریح ترسیم مى كند...
السّلام یا عشق...
گـر بـگـیـرد بـهـانــ ه ایــن دل بــه نـجـفــــ یـا بـه کـربـلــا
می روم مـن بــه پــابـوسِ عــلی ابــن مـوسی الــرضــا
....................
پ . ن : هرچه دلم را خالی میکنم باز پر میشود از شما ...
یا امام رضا سپردمشون دست خودتون ...
میدونم که امانتدار خوبی هستید ...
211005
