چرا برخي دعاهای ما مستجاب نمیشود؟

 

امام علي(ع) در پاسخ به اين سوال كه خداوند فرموده:«ادعوني استجب لكم؛ بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را» پس چرا دعا مي كنيم ولي دعايمان اجابت نمي شود؟ فرمود: زيرا دل هاي شما هشت خيانت كرده است:

 

1. شما خدا را شناختيد اما حق او را چنان كه بر شما واجب است ادا نكرديد. بنابراين، شناخت شما به كارتان نيامد.

 

2. ايمان به رسول خدا(ص) آورديد، اما با سنت او مخالفت كرديد، پس فايده ايمان شما چيست؟

 

3. قرآن را خوانديد ولي عمل نكرديد.

 

4. گفتيد از آتش جهنم مي‌ترسيد اما در هر وقت با گناهان خود بدن هاي خود را آماده عذاب ساختيد.

 

5. اظهار تمايل به بهشت كرديد اما كاري كه شما را از بهشت دور مي‌كند انجام داديد.

 

6. از نعمت‌هاي خدا استفاده كرده ولي سپاسگزاري نكرديد.

 

7. خداوند شما را به دشمني شيطان امر كرده، شما با زبان با او دشمني كرديد ولي در عمل با او مخالفت نكرديد.

 

8. عيب‌هاي مردم را جلوي چشم خود قرار داديد اما عيوب خود را پشت سر انداختيد.

 

با توجه به اين امور چگونه انتظار اجابت دعا داريد. پس خودتان را اصلاح و تقوا پيشه كنيد تا دعاهاي شما مستجاب شود.1

 

امام صادق(ع) نيز در پاسخ به گروهي كه از آن حضرت پرسيدند: چرا ما دعا مي‏‌كنيم، امّا مستجاب نمي‏‌شود؟ فرمودند: " چون كسي را مي‏‌خوانيد كه نمي‏‌شناسيدش2".

 

همچنين پيامبر خدا(ص) در اين باره مي‌فرمايند: "همانا بنده دستش را (براي دعا) به درگاه خدا بالا مي‏‌برد در حالي كه خوراكش حرام است؛ با چنين حالي، چگونه دعايش مستجاب شود؟3".

 

امام علي(ع) درباره اين كه چه حكمت‌هايي در تأخير استجابت دعاست؟ مي‌فرمايند:" تأخير در اجابت دعا تو را نوميد نگرداند؛ زيرا كه بخشش (خداوند) بسته به نيّت تو است؛ چه بسا كه در برآوردن خواهشت تأخير شود، تا بدين وسيله خواهنده را پاداش بزرگتر و اميدوار (به بخشش الهي) را بخشش بيشتر دهد؛ بسا باشد كه چيزي بخواهي و به تو داده نشود امّا دير يا زود بهتر از آن به تو داده شود، يا براي خير و مصلحت تو از تو دريغ شده است. و بسا خواسته‏‌اي كه اگر برآورده شود موجب نابودي و تباهي دين تو گردد4".

 

آن حضرت همچنين فرمودند: "خداوند عز و جل به عيسي بن مريم عليه‏‌السلام وحي فرمود: به اشراف بني اسرائيل بگو كه ... من دعاي هيچ يك از شما و هيچ يك از كساني را كه حقّي از مخلوقات مرا به گردن دارند، اجابت نمي‏‌كنم5".

 

امام باقر(ع) نيز در بيان موانع استجابت دعا مي‌فرمايند: "(گاه) بنده از خداوند حاجتي را مي‏‌خواهد و از شأن خداست كه آن را در آينده‏‌اي نزديك، يا با تأخير برآورده سازد؛ امّا بنده بعدا مرتكب گناهي مي‏‌شود. پس، خداوند تبارك و تعالي به فرشته مي‏‌گويد: حاجت او را برآورده مساز و او را از آن محروم گردان؛ زيرا كه او خود را در معرض خشم من نهاد و مستوجب محروميت از سوي من شد6".

 

رسول مكرم اسلام همچنين فرمودند: "بدانيد كه خداوند، دعايي را كه از دلي غافل و بي‏‌خبر باشد، نمي‏‌پذيرد7".