جنگ آدم با خدا باید بخوابد تا در عالم صلح شود

همه برای همدیگر دعا کنیم. اصلاح، صلح با خداست. برای این که عالم صلح کل شود و جنگ‌ها بخوابد اول باید جنگ آدم با خدا بخوابد. جنگ از این بدتر نداریم. وقتی خود آدم با خدا بجنگد اوضاع خراب است. ان شاء الله جنگ‌ها با خدا بخوابد. یعنی دعوا نداشته باشیم. طلبکار نباشیم. وقتی این جنگ خوابید صلح است. امام(ع) مصلح است. این که می‌گوییم مصلح بیاید برای این است که بین ما و خدا را صلح بدهد. خواجه حافظ می‌گوید:
شکر ایزد که میان ممن و او صلح افتاد / قدسیان رقص کنان ساغر شکرانه زدند
می‌دانید که اگر کسی اذان بگوید دو صف از ملائکه پشت سرش می‌ایستند. این یعنی بهجت و سرور و خوشحالی. اگر اقامه هم بگویید سه صف از ملائکه پشت سر شما می‌ایستند. نفرمود صفش چقدر است. فرمود: ملائکه پشت سر شما اقتدا می‌کنند و با شما نماز می‌خوانند. آن وقت چه نماز قشنگی می‌شود! کسی که دو سه صف ملائکه پشت سرش باشند چقدر نمازش زیباست! این‌ها حقیقت است.
ان شاء الله صلح کن. صلح یعنی از طرف ما با او صلح است. فکر آن طرف را نکن. خدا خلقش را در صلح آفریده است. این بنده‌ها بودند که با خدا در صلح نبودند. چون ضعیف بودند، کوچک بودند، احتیاج داشتند. خودشان را طلبکار می‌دانستند.

پی نوشت:

کتاب طوبی محبت – ص 175
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی

منبع:تسنیم