عقیق: آیت الله سعادت پرور می‌فرمود: در زمان مرحوم آیت
الحق و العرفان آقا سید علی قاضی، سیدی عارف و موحد به نام آقا سید
دُرچه‌ای در نجف اقامت داشت؛ وی هر روز به ایوان بزرگ صحن امیرالمومنین(ع)
می‌رفت و در حالی که عبایش را بر سر خود می‌کشید به مردم و رفت و آمدهای
آنها و حالاتشان نگاه می‌کرد. وقتی خبر او را به مرحوم آقا قاضی می‌دهند
می‌فرماید: آن سیّد از دیدن اجتماع و ازدحام و شلوغی مردم، مشاهدات توحیدی
دریافت می کند و به حقایق بزرگ و معارف الهی می‌رسد.ناقل این مطلب در توضیح فرمودند: کسانی که اهل معرفت نیستند از خلوت و تنهایی بیزار و هراسانند و دوست دارند همیشه در میان مردم و جمعیت باشند، بر خلاف اهل سلوک که به خلوت و عزلت رغبت بسیار نشان می‌دهند، کسانی که به مرحله عالی سلوک معنوی برسند وقتی به میان جمعیت و مردم می‌رسند و میانشان اقامت می‌کنند از اجتماع و ازدحام آنها معارف و مشاهدات توحیدی دریافت می‌کنند.
پی نوشت:
کتاب اسوه عارفان – ص 162
