کاشت و لذت نگاه به درخت در کلام معصومین

* لذت نگاه به درختان

الأمام الصادق (ع): مَعَ مَا فِي النَّبَاتِ مِنَ التَّلَذُّذِ بِحُسْنِ مَنْظَرِهِ وَ نَضَارَتِهِ الَّتِي لَا يَعْدِلُهَا شَيْ‏ءٌ مِنْ مَنَاظِرِ الْعَالَمِ وَ مَلَاهِيهِ. (1)

امام صادق (ع) فرمود: نگریستن به گل های رنگارنگ و درختان سرسبز و خرم، چنان لذتی به آدمی می ‌بخشد که هیچ لذتی را با آن برابر نمی ‌توان کرد.

* کاشت درخت در زمان نزدیکی قیامت

النّبيّ (ص): إِنْ قَامَتِ السَّاعَةُ وَ فِي يَدِ أَحَدِكُمُ الْفَسِيلَةُ فَإِنِ اسْتَطَاعَ أَنْ لَا تَقُومَ السَّاعَةُ حَتَّى يَغْرِسَهَا فَلْيَغْرِسْهَا. (2)

رسول خدا (ص) فرمود: اگر قيامت بر پا شد و در دست يكى از شما نهالى بود، اگر كمى پيش از قيامت توانست آن را بكارد، بايد بكارد.

* پاداش خداوند به شخص درختکار

النّبيّ (ص): مَنْ غَرْسَ غَرْساً فَأَثْمَرَ أَعْطَاهُ اللَّهُ مِنَ الْأَجْرِ قَدْرَ مَا يَخْرُجُ مِنَ الثَّمَرَةِ. (3)

پيامبر اکرم (ص) فرمود: هر كس درختى بنشاند و به بار بنشيند، خدا به اندازه ‏اى كه ميوه از آن فراهم آيد به او پاداش مى ‏دهد.

* پاداشی مدام درختکار

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): مَنْ ... غَرَسَ غَرْساً بِغَيْرِ ظُلْمٍ وَ لَا اعْتِدَاءٍ كَانَ لَهُ أَجْراً جَارِياً مَا انْتَفَعَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ الرَّحْمَن‏. (4)

پيامبر اکرم (ص) فرمودند: هر كس بتواند ... بدون ستم و تجاوزى- درختى در زمين بنشاند، پاداشى جارى دارد كه تا يكى از بندگان خداى رحمان از آن (درخت) استفاده كند، به او داده خواهد شد.

* مولای متقیان هسته های خرما را دور نمی انداخت

دَعَائِمُ الْإِسْلَام‏: ... وَ لَقَدْ كَانَ يُرَى وَ مَعَهُ الْقِطَارُ مِنَ الْإِبِلِ وَ عَلَيْهِ النَّوَى فَيُقَالُ [لَهُ‏] مَا هَذَا يَا أَبَا الْحَسَنِ فَيَقُولُ نَخْلٌ إِنْ شَاءَ اللَّهُ فَيَغْرِسُهُ فَمَا يُغَادِرُ مِنْهُ وَاحِدَةً. (5)

... حضرت علی (ع) را مى ‏ديدند كه با يك قطار شتر، با بار هسته خرما، در حركت است، و چون به او مى ‏گفتند: يا أبا الحسن! اينها چيست؟ مى ‏فرمود: درخت خرما ان شاء اللَّه؛ پس آنها را مى‏ كاشت و حتّى يكى از هسته ‏ها را دور نمى ‏انداخت.

* درختکاری، حلال ترین و پاکیزه ترین شغل ها

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: ازْرَعُوا وَ اغْرِسُوا فَلَا وَ اللَّهِ مَا عَمِلَ النَّاسُ عَمَلًا أَحَلَّ وَ لَا أَطْيَبَ مِنْهُ. (6)

امام صادق (ع) فرمود: زراعت كنيد و درخت بكاريد، به خدا سوگند كه مردم هيچ كارى حلال تر و پاكيزه ‏تر از اين ندارند.

* مصلحت دنیای انسان در درختکاری است

فَكِّرْ يَا مُفَضَّلُ فِيمَا أُعْطِيَ الْإِنْسَانُ عِلْمَهُ ..... وَ كَذَلِكَ أُعْطِيَ عِلْمَ مَا فِيهِ صَلَاحُ دُنْيَاهُ كَالزِّرَاعَةِ وَ الْغِرَاسِ.. . (7)

امام صادق (ع) فرمود: اى مفضّل! به ياد آر و بينديش در علمى كه خدا به انسان داده است ... از جمله علم به آنچه صلاح دنياى وى در آن است، يعنى زراعت و درختكاری.. .

* تکلیفی که انسان دربارۀ درخت دارد

الإمام الصّادق (ع): ... وَ خُلِقَ لَهُ الشَّجَرُ فَكُلِّفَ غَرْسَهَا وَ سَقْيَهَا وَ الْقِيَامَ عَلَيْهَا. (8)

امام صادق (ع) فرمود: درخت براى او (انسان) آفريده شده است، و او مكلّف است كه آن را در زمين بنشاند و آب دهد و به آن رسيدگى كند.

* ثواب صدقه در درختکاری

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَغْرِسُ غَرْساً أَوْ يَزْرَعُ زَرْعاً فَيَأْكُلُ مِنْهُ إِنْسَانٌ أَوْ طَيْرٌ أَوْ بَهِيمَةٌ إِلَّا كَانَتْ لَهُ بِهِ صَدَقَة. (9)

پيامبر (ص) فرمود: هيچ مسلمانى نيست كه درختى را در زمين بنشاند يا زراعتى را كشت كند، و انسان يا پرنده يا چرنده ‏اى از آن بخورد، مگر اينكه براى او صدقه ‏اى محسوب شود.

* مؤمن بعد از وفاتش از درختکاری استفاده می برد

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: سِتَّةٌ تَلْحَقُ الْمُؤْمِنَ بَعْدَ وَفَاتِهِ ... وَ غَرْسٌ يَغْرِسُهُ... . (10)

امام صادق (ع) فرمود: مؤمن از شش چيز بعد از وفاتش استفاده مى ‏كند... درختى كه بکارد و از وى يادگار بماند... .

پی نوشت:

(1)- توحيد المفضل، ص: 154.

(2)- مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج‏13، ص: 460

(3)- همان.

(4)- همان.

(5)- مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج‏13، ص: 459.

(6)- الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏5، ص: 260.

(7)- توحيد المفضل، ص: 81.

(8)- توحيد المفضل، ص: 86.

(9)- مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج‏13، ص: 460.

(10)- الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏7، ص: 57.

منبع:حوزه