حجت الاسلام جعفری : اگر این پرچم ها نبود کار ما به کجا می کشید؟/غرب برای تک تک ما برنامه دارد + گزارش تصویری

گزارش تصویری

عقیق:اجتماع عزاداران فاطمی ، هیئت محبان حضرت فاطمه الزهرا (س) به مناسبت تغییر نام محله شاد آباد منطقه 18 تهران به  منطقه حضرت زهرا (س) با سخنرانی حجت الاسلام جعفری ، مداحی استاد حاج ولی الله کلامی زنجانی ، ذاکر و شاعر آل الله حاج جواد حیدری در حسینیه جان نثاران امام حسین (ع) همدانیها برگزار گردید .

در ادامه گزیده ای از سخنان حجت الاسلام جعفری را بخوانید:

یک دوستی داشتیم که بچه بالاشهر بود، ایشان تعریف می کرد و می گفت که بالاشهر یک حال و هوایی دارد برای زندگی کردن. می گفت ما 17 سال در یک محله زندگی می کردیم و  یک همسایه ای داشتیم که حتی اسمش هم نمی دانستیم چیست ؟ بعد می گفت من با اینکه در فضای طلبگی زندگی کرده بودم اما این حال و هوا در من مانده بود. حالا من چه می خواهم بگویم، فضایی که ما داریم زندگی می کنیم یک آداب و رسومی دارد که ما با آن بار می آییم و شخصیت ما را می سازد. بعد می گفت: ما رفتیم روایتی خواندیم که انسان باید از حال همسایه اش با خبر باشد اما ما بلد نبودیم چکار کنیم.

سوال. وقتی فضای یک محله در انسان تاثیر دارد، آیا می شود فضایی که در عالم حاکم است روی ما تاثیر نگذارد؟ می شود من در فضای رسانه ها باشم و تاثیر نگیرم؟ حالا چه فضایی در عالم حاکم است؟ یک سری فلاسفه که الان هم هستند زمان را دسته بندی کرده اند، اینها می گویند دوران امروز، دوران قطع رابطه با عالم بالا است. ماها داریم زندگی می کنیم اما زندگی ما کاملا مادی است. این سیاهی حضرت زهرا(س) و این پرچم ها اگر نبود من نمی دانم واقعا کار شیعه به کجاها کشیده می شد.

اگر بخواهیم برایش اسم بگذاریم، فضای غربی است. منظور ما از غرب اروپا و آمریکا هم نیست، خواستگاه این تفکر اصلا یونان بوده است. و الا شرق و غرب هر دو به سمت غرب می روند. حالا این دارد چکار می کند با ما؟ ما برای هر دوران یک انسان مثالی داریم، یعنی چه؟ این تفکر یک الگوی انسانی دارد. غرب مدرن دارد یک الگوی انسانی به ما معرفی می کند، این الگو آدمی است که با عالم بالا ارتباطش قطع است. اصالت برایش لذت است. یک ذره به خودش هم سختی نمی دهد. همه خوبند تا جایی که در خدمت من باشند. آرمان برای این انسان شهرت است، شهرت به هر وسیله ای.

رفقایی که اهل کارهای فرهنگی در دانشگاه هستند بشنوند، چرا دغدغه دانشگاه های ما موسیقی است؟ چون انسان مدرن امروزی یکی از راه های شهرتش موسیقی است. یک مویی بلند می کنند و یک تاری بر دوش و سرکلاس هم بتواند راجع به این صحبت بکند که بگوید من هستم. یا حتی بازیگری، الان شما ببینید در کل عالم یکی از چیزهایی که شهرت آور است بازیگری است، در جامعه ما هم امروز یک تب بازیگری است. این تراز انسان مدرن است. کارهای ضدارزش می شود ارزش. در دانشگاه ها این گونه است، یواشکی و آرام نماز می خوانند که کسی متوجه نشود.

غرب دنبال این است که ما را یک شهروند منظمی برای سیستم خودش تربیت کند. همه جوره هم دارد تغذیه می کند. برای چشم آنقدر جلوه های بصری درست کرده است که ورودی دل را کاملا بسته است. ورودی چشم که خراب بشود قلب می میرد و دیگر انسان تمایلی به عالم ربانی ندارد. دیگر انسان علاقه ای به امام حسین(ع) و ائمه ندارد. برای گوش تو هم غذا تهیه کرده است حتی برای غذا خوردنت برنامه دارد. در مسائل شهوانی هم که دیگر وارد نمی شوم. برای تک تک وجود شما برنامه ریخته است.

شکر خدا که ما شیعه هستیم و یک امام حسین(ع) داریم و هرسال دستمان را می گیرد، و ما را بر می گرداند. ولی رفقا بیایید یک سوزن هم به خودمان بزنیم. حالا ما چکار کردیم؟ ما اصلا نمی دانیم کدام طرف می رویم، امام حسین(ع) را دوست داریم ولی آن طرفی ها را هم دوست داریم. این جمع شدنی نیست. کار را خراب می کند. الان اکثر فضاهای ما غربی شده است. تنها سنگرهایی که دارد از این مسائل غیراخلاقی ما را نجات می دهند علمای اخلاق ما هستند. ما اول باید تعلیم ببینیم، بعد برویم پیش یک عالم اخلاقی تا آموزش ببینیم. ما نیاز به یک بازتعریف مفاهیم داریم. باید دوباره تعریف بشود. یعنی دوباره باید برویم از نو مفاهیم دین را یاد بگیریم. این هم دولتی نیست این باید از وجود خودتان این طلب را بیابید والا لطمه خواهید خورد. عزیزان اگر می خواهید از این گرداب غربی نجات پیدا کنید نیاز به ارتباط با یک عالم اخلاقی و باز تعریف مفاهیم اهل بیت دارید.