۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۶ : ۱۵
عقیق: مراسم عزاداری ایام فاطمیه با سخنرانی حجت الاسلام علوی تهرانی و مداحی حاج سید محمد موسوی، حاج سید مجید بنی فاطمه و کربلایی محمدحسین پویانفر در هیئت ریحانة النبی(س) برگزار شد.
در ادامه گزیده ای از سخنان حجت الاسلام علوی تهرانی را بخوانید:
مردم مدینه وقتی که برایشان معلوم شد
که سال های آخر عمر پیغمبر است، خدمت پیغمبر شرف یاب شدند و با هم شور کردند و
گفتند که پیغمبر آمد ما را از جاهلیت عظما نجات داد و ما را تربیت کرد. باید به
پاس زحماتی که پیامبر برای ما کشیده است یک تشکر و قدردانی از ایشان بکنیم. با این
اندیشه خدمت پیغمبر رسیدند و همین مطلب را خدمت ایشان عرض کردند. در این زمان آیه
نازل شد، که ای پیغمبر بگو من مزد نمی خواهم فقط یک چیز از شما می خواهم اینکه
نسبت به اهل بیت من مودت داشته باشید. این آیه در سوره مبارک شورا آمده است که سه
نکته دارد:
یک: آنچه که بر حسب اعتقاد برای ما ثابت شده است اینکه وجود نازنین
پیامبر مقامش از تمام پیامبران بالاتر است و از تمام موجودات عالم برتر است.
پیغمبر که از تمام پیامبران بالاتر است چرا مزد خواست از مردم. چرا بقیه پیامبران
که در قرآن هستند هیچ کدام مزد نخواستند و همه شان گفتند اجر ما بر عهده خداوند
است، اما پیامبر اسلام فرمود مزد من مودت به اهل بیت من است؟ این جوابش در سوره
مبارکه سبا آیه 47 است، می گوید: ای پیامبر آن چیزی را که شما خواستی برای مودت
برای اهل بیتت همه شان به خود مردم می رسد .
نکته دوم: این اهل بیت پیامبر چه کسانی هستند: سنی و شیعه در تعیین اهل بیت با هم اختلاف دارند، شیعه می گویند 5 تن اما اهل تسنن می گویند زنان پیامبر هم هستند. اما در سوره دیگر که خداوند می گوید:قُل لا أَسئَلُكُم عَلَیهِ أَجراً إِلاَّ المَوَدَّةَ فِی القُربى در روایت خود اهل سنت هست که پیامبر فرمودند منظور این آیه علی(ع) و زهرا (س) و فرزندان آنها هستند.
نکته سوم: چرا تعبیر به واژه مودت شده است. عرب از واژه دوست داشتن به معنی تعبیر می کند. شما می گویید: من پدرم را دوست دارم ، دوست دارم یعنی چی؟ یعنی گرایش و تمایل نفس در درون انسان به یک حقیقتی و لذت بردن از آن حقیقت، حالا عرب ازدوست داشتن به تعبیر استفاده می کند که گاهی می گوید محبت، گاهی مودت، هرگاه بگوید مودت یعنی محبت پایدار نه اینکه گاهی هست گاهی نیست، معنای دومش این است که هم باید او را دوست داشته باشید هم تبعیت هم کنید از او. پس معنی قرآن از زبان پیامبر این است که هم دوستش داشته باشید هم از او تبعیت کنید. اینکه من حسین را دوست دارم خب همه حسین(ع) را دوست دارند، ارمنی هم دوست دارد، اما این فایده ندارد باید علاوه بر دوست داشتن تبعیت هم کرد از او.
حالا اینکه قرآن می گوید مودت داشته
باشید به نفع شماست، حالا چرا به نفع ماست؟ یک حقیقتی وجود دارد به نام مردن که حق
است. آدم ها دوست دارند همیشگی باشند، چرا؟ چون در ساختار طبیعی انسان یک چیز وجود
دارد به نام حب بقاء. اما قرآن می گوید تمام نفس ها چشنده مرگ هستند. مرگ خودش مهم
نیست، آن چیزی که مهم است این آیه است: سختی های مرگ رسید ، یعنی مردن آسان نیست ،
سخت است. این همان چیزی است که تو ازش فرار می کردی. پس مرگ همراه با سختی است.
مهم این است.
امیرالمومنین(ع) فرمودند: برای مرگ سختی هایی است، هول ناک تر از اینکه بشود در وصف گنجاند، حالا این سختی ها تعدادش چندتا است؟در روایات است که بیش از هزارتا است. فرمود: در برخی روایات هست که معادل 3 هزار شمشیر سختی دارد اما تو هنوز زنده ای.... حالا ما می فهمیم اینها را یا نه؟ حضرت می فرماید: آن چیزی که آدمیزاد از مردن اطلاع پیدا کرد، اگر ما این را به چهار پایان می گفتیم هرگز شما چهار پایی که گوشت پروار داشته باشد پیدا نمی کردید. من دو مورد از این سختی را می گویم و بس باشد.
یکی از پیغمبران حضرت موسی(ع) است، این آقا خیلی راحت از دنیا رفت ، یک میوه بهشتی برایش آوردند و گفتند یا کلیم الله این را بو کنید، ترنج بهشتی را بو کرد و تمام شد. همه انبیاء به استقبال ایشان آمدند، ملائکه به او سلام کردند، گفتند سلام بر تو پیغمبری که خیلی راحت مردی، بعد سوال کردند می توانی بگویی چطور جان دادی؟ فرمود: مثل گوسفندی که پوست تنش را می کنند در حالی که زنده است، با این آقا اینطوری رفتار کردند با ما چه می کنند. حالا از این مردن بگذریم و بریم وارد عالم برزخ بشویم. حالا شب اول قبر چه دارد؟ فشار دارد، این بسیار سخت است، امام صادق(ع) فرمودند: افراد کمی هستند که دچار فشار قبر نمی شوند، اکثرا دچار فشار شب اول قبر می شوند. حالا این چقدر فشار است؟ فشاری است که امام صادق(ع) می گوید: من پناه می برم به خدا از این فشار شب اول قبر. آن قدر فشار می دهند که دو استخوان پهلویش بهم می چسبد. این در عالم برزخ. امام صادق(ع) فرمود: به خدا من از برزخ شماها می ترسم. یک فکری بکنید، من شفاعت می کنم اما نه در برزخ در قیامت. می فرماید: هیچ کدام از ما ائمه به داد شما نمی رسیم یک فکری برای برزختان بکنید.
امام علی(ع) فرمود: بترسید از تنهایی تان در عالم برزخ. حالا ما خلع سلاح هستیم؟نه، سلاح ما پس چیست؟ پیامبر(ص) فرمودند: ای سلمان محبت دخترم فاطمه(س) در صد جا به دادت می رسد. آسان ترین جایش در قبر و برزخ هست. امام صادق(ع) آنجا کاری ندارد، اما خانم حضرت زهرا(س) آنجا به داد ما می رسد. پس ما هم یک جور زندگی کنیم که شرمنده ایشان نشویم. نگوید من بین در و دیوار ماندم که تو دنبال گناه بروی. از خودش بخواهیم که کمک کند که شرمنده اش نشویم. در قیامت همه انبیاء می آیند، هرکس می آید می گوید: خدایا به دادم برس، تنها پیامبری که وارد می شود می گوید به داد امتم برس خدایا امتم چه می شود؟ نبی مکرم اسلام است . در این هنگام حضرت صدیقه اطهر (س) سوار بر یک ناقه همراه امیرالمومنین (ع) می آید، از عرش صدا می رسد ای فاطمه ما به تو وعده کردیم، حالا با چه چیز می خواهی شفاعت کنی، می گوید: من برای شفاعت امتم پدرم و دو دست بریده پسرم عباس را آورده ام.