آیت الله بهجت:
اشراف ائمه بر اعمال بندگان چگونه است؟
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: گویا بنا بر این است که در عمل، خدا نادیده گرفته شود، با این که در روایت «کافی» دارد که: «در هر شهری عمودی از نور است که امام(ع) اعمال بندگان را در آن میبیند.
عقیق:مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: گویا بنا بر این است که در عمل، خدا نادیده گرفته شود، با این که در روایت «کافی» دارد که: «در هر شهری عمودی از نور است که امام(ع) اعمال بندگان را در آن میبیند، و یا ملکی برای او خبر میآورد.» هم چنین «روح القدس» موید او و با او است، غیر از آن روحی که هر سال یکبار در شب قدر بر او نازل میشود.(1)بنابراین، اگر مثلا پردهای هم دور عمل خود بکشیم، فایده ندارد و دید امام(ع) نافذتر است و در برابر چشمان وقاع بین او(ع) مانع و حایل ایجاد نمی کند. هم چنین در روایت امام(ع) مقابله و محاذات(2) شرط نیست، بلکه هر جا که نشسته، بر ارضین سقلی و سماوات سبع و مافیهن و ما بینهن اشراف دارد. خداوند متعال میفرماید:
(وَ ءَاتینهُ الحُکُمَ صبیا ) در حال کودکی، حکم را به او عطا کردیم.
و نیز میفرماید:
(قال انی عبدالله ءَاتنی الکتب و جعلنی نبیا)(3)
گفت من بنده خدایم، خداوند به من کتاب عطا کرده و پیامبر قرار داده است.
اگر مساله امام شناسی بالا رود، خداشناسی هم بالا میرود؛ زیرا چه آیتی بالاتر از امام(ع)؟! امام آیینهای است که حقیقت تمام عالم را نشان میدهد؟
پی نوشت:
1-ر.ک: اصول کافی، ج1، ص 398؛ بحارالانوار، ج25، ص 47.
2-هم سویی.
3-سوره مریم،آیه 30.
کتاب در محضر حضرت آیت ا.... العظمی بهجت – ص 40
محمد حسین رخشاد
منبع:تسنیم