آیابرزیارت امام رضا درروزچهارشنبه تاکیدشده؟

در زيارت آن بزرگواران و حضرت رضا (ع) آمده است که زائر باید بگو: السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْلِيَاءَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا حُجَجَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا نُورَ اللَّهِ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ السَّلامُ عَلَيْكُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكُمْ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي لَقَدْ عَبَدْتُمُ اللَّهَ مُخْلِصِينَ وَ جَاهَدْتُمْ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّى أَتَاكُمُ الْيَقِينُ فَلَعَنَ اللَّهُ أَعْدَاءَكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ أَجْمَعِينَ وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ يَا مَوْلايَ يَا أَبَا إِبْرَاهِيمَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ يَا مَوْلايَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى يَا مَوْلايَ يَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ يَا مَوْلايَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ أَنَا مَوْلًى لَكُمْ مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَ جَهْرِكُمْ مُتَضَيِّفٌ بِكُمْ فِي يَوْمِكُمْ هَذَا وَ هُوَ يَوْمُ الْأَرْبِعَاءِ وَ مُسْتَجِيرٌ بِكُمْ فَأَضِيفُونِي وَ أَجِيرُونِي بِآلِ بَيْتِكُمُ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَن؛ سلام بر شما اى دوستان خدا، سلام بر شما اى حجتّ هاى خدا. سلام بر شما اى نور خدا در تاريكي هاى زمين. سلام بر شما، درودهاى خدا بر شما و بر خاندان پاكيزه‏ و پاكتان. پدر و مادرم فدايتان، به راستى خدا را خالصانه پرستيديد و در راه خدا آنچنان‏كه شايسته بود جهاد نموديد تا مرگ شما را دربر گرفت. لعنت خدا بر دشمنانتان از تمام پريان و آدميان، من به سوى خدا و به سوى شما از دشمنانتان بيزارى میجويم. اى سرور من يا ابا ابراهيم موسى بن جعفر، اى سرور من يا ابا الحسن علی بن موسى، اى سرور من يا ابا جعفر محمّد بن على، اى سرور من يا ابا الحسن على بن محمّد، من دل ‏بسته شما هستم، ايمان دارم به نهان و آشكار شما، در اين روز شما كه روز چهارشنبه است از شما درخواست پذيرايى دارم و به بارگاه شما پناه میجويم، پس مرا پذيرا باشيد و پناهم دهيد، به حقّ خاندان پاكيزه و پاكتان.

با این حال باید دانست چنانکه زیارت حضرت علی بن موسی الرضا (ع) با معرفت قلبی و خلوص نیت صورت پذیرد ثواب بی مانندی به همراه دارد. در این باره روایت شده است که مردی از اهل خراسان به خدمت امام رضا (ع) آمده و عرض کرد: حضرت محمد (ص) را در خواب دیدم که به من فرمودند: چگونه خواهد بود حال شما اهل خراسان در وقتی که در زمین شما پاره ‌ای از تن مرا مدفون سازند و امانت مرا به شما بسپارند و در زمین شما ستاره‌ من پنهان گردد؟ پس حضرت رضا (ع) بیان داشتند: منم آنکه در زمین شما مدفون می‌شود، منم پاره‌ تن پیامبر شما، منم امانت آن حضرت و ستاره‌ فلک امامت و هدایت، هر کس مرا زیارت کند و حق مرا بشناسد و اطاعت مرا بر خود لازم بداند، من و پدران من در روز قیامت شفیع او خواهیم بود و هر کس که ما شفیع او باشیم، البته نجات می ‌یابد، هر چند بر او گناه جن و انس بوده باشد.
در روایت دیگری از آن حضرت آمده است که فرمودند: به خدا سوگند که هیچ یک از ما از اهل بیت نیست، مگر آنکه کشته می‌گردد و شهید می‌شود. عرض کردند: یابن رسول الله، چه کسی شما را شهید می‌کند؟ بیان داشتند: بدترین خلق خداوند در زمان من، مرا به زهر و دور از یار و دیار شهید خواهد کرد و در زمین غربت مدفون خواهد ساخت، پس هر کس مرا در آن دیار غربت زیارت کند، خداوند متعال مزد صد هزار شهید، صد هزار صدیق، صد هزار حج کننده و عمره کننده و صد هزار جهاد کننده برای او بنویسد و در زمره‌ ما محشور شود و در درجات عالیه‌ بهشت رفیق ما باشد.
علاوه بر این از حضرت صادق (ع) روایت شده است که حضرت محمد (ص) فرمودند: پاره‌ ای از تن من در زمین خراسان مدفون خواهد شد، هر مؤمنی که او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می‌شود و بدنش بر آتش جهنم حرام می‌گردد. نیز این امام همام بیان داشته اند: از پسر من موسی (ع)، پسری به وجود خواهد آمد که هم نام امیرالمؤمنین علی (ع) باشد و او را به سوی خراسان برند و به زهر شهید کنند و در غربت او را دفن کنند، هر کس او را زیارت کند و به حق او عارف باشد، خداوند متعال مزد آن کسانی را که پیش از فتح مکه در راه خدا جان و مال خود را بذل کردند به او عطا می‌کند.
همچنین از حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) منقول است که بیان داشتند: مردی از فرزندان من در زمین خراسان به زهر ستم و دشمنی شهید خواهد شد، که نام او موافق نام من و نام پدرش موافق نام موسی بن عمران باشد، هر کس او را در آن غربت زیارت کند، خداوند متعال گناهان گذشته و آینده‌ او را بیامرزد، اگر چه به عدد ستاره‌های آسمان و قطره‌های باران و برگ درختان باشد.
نیز از حضرت رضا (ع) روایت شده که بیان داشتند: زود باشد که به زهر با ظلم و ستم کشته شوم و خدا تربت مرا محل تردد و رفت و آمد شیعیان و دوستان من بگرداند، پس هر کس مرا در این غربت زیارت کند، لازم شود که من او را در روز قیامت زیارت کنم؛ به خدایی که محمد (ص) به پیامبری گرامی داشته و او را بر جمیع خلایق برگزیده است، هر کس از شما شیعیان نزد قبر من دو رکعت نماز بخواند، البته آمرزش گناهان را از خداوند عالمیان در روز قیامت مستحق شود و به حق آن خداوندی که ما را بعد از محمد (ص) به امامت گرامی داشته و به وصیت آن حضرت مخصوص گردانیده است، سوگند می‌خورم که زیارت کنندگان قبر من گرامی تر از هر گروهی نزد خداوند در روز قیامت هستند و هر مؤمنی که مرا زیارت کند و بر روی او قطره‌ای از باران برسد، خداوند متعال بدن او را بر آتش جهنم حرام گرداند.

پی نوشت:

1-شیخ صدوق، امالی: 60-61، 103-104.
2-علامه مجلسی، بحار الانوار، ج 102: 36.