مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: خوب است که انسان اسم خود را در هر کار خیر بنویسد و خود را شریک گرداند، زیرا فردای قیامت معلوم نیست کدام قبول و کدام رد می‌شود.
عقیق:مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: استاد ما شب ها درس خارج
اصول می‌فرمود. شبی شخصی که به منبر رفته بود مقداری – البته تا حد مزاحمت
با درس – طول داد. شاگردان به صدا در آمدند که چرا طول می‌دهد. استاد
فرمود: «معلوم نیست کار ما بهتر از کار او باشد!»خوب است که انسان اسم خود را در هر کار خیر بنویسد و خود را شریک گرداند، زیرا فردای قیامت معلوم نیست کدام قبول و کدام رد می‌شود. لذا شایسته است انسان به این اکتفا نکند که عالم یا مبلغ یا فلان کاره است. شاید همه رد شود؛ زیرا اعمال خیر شروط و موانع بسیار دارد که شایدا هنگام عمل رعایت نشوند. بنابراین، انسان باید در کار خیر و نحوه انجام آن فکر کند و فکرش موجب ابتکاری باشد که برای رسیدن به هدف مفید باشد.
پی نوشت:
کتاب در محضر حضرت آیت ا.... العظمی بهجت – ص 28
محمد حسین رخشاد
منبع:تسنیم
