عقیق:حجت‌الاسلام حسین محمدی در گفت‌وگویی اظهار کرد: تقوا مهمترین ابزار نگهدارنده انسان در مقابل گناه است که ریشه در داشتن معرفت عمیق دارد، هر اندازه فرد از معرفت و شناخت زیادی نسبت به خداوند برخوردار باشد تقوا پیشه می‌کند که همان خداوند را ناظر بر اعمال خود دیدن است و لحظه‌ای از او غافل نمی‌شود در نتیجه مراقب اعمال خود است که در جهت خلاف فرموده خدا حرکت نکند.
وی افزود: حیا یکی از ارکان مهم دین محسوب می‌شود، فردی با حیا تلقی می‌شود که انسان با تقوایی باشد زیرا حیا ریشه در تقوای انسان دارد و هر اندازه فرد حدود الهی را رعایت کند نسبت به درجه تقوایی او افزوده می‌شود زیرا تقوا در جایگاه خود دارای درجه بندی‌های متفاوت است.
محمدی تصریح کرد: زمانی‌که فرد در ظاهر در جمع مردم تقوای الهی را رعایت کند ولی در باطن اعتقادی بدان نداشته باشد و کاملا مغایر با درخواست خداوند حرکت کند این فرد هرگز صاحب تقوا نبوده است زیرا تقوا، جایی است که انسان در خلوت خود باشد و زمینه وقوع خطا را نیز داشته باشد، ولی به دلیل ناظر دیدن خدا بر عمل خود ترس پیشه کند و خوداری از گناه کند ولی متاسفانه افراد گاهی در یک حوزه‌ای تقوا پیشه می‌کند و در جای دیگر اهمیت به تقوا نمی‌دهند که درست نیست و این در حالی است که تقوایی حقیقی در داشتن ابعاد مختلف زندگی انسان باید باشد.
این مدرس حوزه خاطرنشان کرد: انسان خوشبخت کسی است که همواره خود را در پیشگاه خداوند می‌بیند و در این راه به دنبال لذت‌های دائمی است. عبادت کردن و مناجات با معبود خود برای مومن با تقوا یک لذت دائمی به‌شمار می‌رود ولی در مقابل، فرد جاهل به دلیل نداشتن معرفت و سست بودن در ایمان به دنبال سیراب کردن خود با لذت‌های زودگذر دنیاست که بی‌حیایی یکی از ارمغان‌های بی ایمانی انسان تلقی می‌شود.
محمدی یادآور شد: حیا به انسان مربوط می‌شود فردی که به داشتن حیا مبادرت
می‌ورزد در شکل ظاهر او متجلی می‌شود که حجاب یکی از این ظواهر است که در
این مورد طبق احادیث از امامان معصوم (ع) انسان را به داشتن حیا سفارش
کرده‌اند که همان‌گونه که انسان به خوراک خود توجه می‌کند باید نسبت به
اعمال خود نیز دقیق باشد و در این امر حیا و ایمان رابطه مستقیمی باهم
دارند.
منبع:ایسنا
