یک گوشه از زندگی اسوه عارفان
آیت الله علی آقا قاضی در نهایت فقر به سر میبرد به طوری که توان پرداخت اجاره خانه را نداشت.

عقیق: آیت الله علی آقا قاضی در نهایت فقر به سر میبرد به طوری که توان
پرداخت اجاره خانه را نداشت. روزی در نجف اشرف صاحب خانه وسائل و اثاث
ایشان را بیرون ریخته بود. علی آقا قاضی مجبور شد با خانوادهاش به کوفه
برود و در مسجد کوفه، یک بالاخانهای بود که برای افراد غریب بود. علی
آقاقاضی در آنجا سکونت گزیدند. علامه طباطبایی میفرمودند: رفتم
مسجد کوفه، دیدم مرحوم قاضی و همه خانوادهاش تب کردهاند و مریض هستند.
هنگام نماز شد، علی آقا قاضی طبق معمول در اول وقت به نماز ایستاد و بعد از
نماز عشاء آنچنان با توجه کامل آیه شریفه "آمَنَ الرسُول" را تلاوت
میفرمود که مثل اینکه هیچ مشکلی پیش نیامده است. با آرامش وصف ناپذیر و
شگفتانگیز به ذکر و دعا مشغول بود.
پی نوشت:
کتاب اسوه عارفان - ص26
منبع:تسنیم