حضرت آیت الله جوادی آملی:
از وجود مبارك رسول گرامي(عليه و علي آله آلاف التحيّة و الثناء) نقل شده است که حضرت ـ هم خودش اين كار را مي‌كرد هم به همراهانش دستور مي‌داد اين‌چنين بكنند ـ در مسافرت‌ها هر وقت بر فراز تپّه‌اي مي‌رسيدند مي‌فرمود «الله اكبر»
عقیق: آیت الله جوادی آملی در یکی از دروس اخلاق خود پیرامون اهمیت ذکر خدا بیان می کنند که ؛ يكي از مسائل اخلاقي اين است كه به ما فرموده اند هميشه و در همه زمان و زمين به ياد خدا باشيد﴿اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً﴾. هيچ عبادتي به اندازه ذكر خدا به کثرت سفارش نشده است. نماز حدي دارد، روزه حدي دارد، حج و عمره حدي دارد، علم و زكات حدي دارد اما ياد خدا به كثرت امر شده است﴿اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً﴾. اين به ياد خدا بودن يك اصل كلي است. خدا داراي اسماي حسنا و اوصاف فراوان كمالي است گرچه ما در هر زمان و زمين بايد به ياد خدا باشيم اما در شرايط مخصوص با اسمی از اسماي خاصّ خدا و با وصفي از اوصاف مخصوص الهي بايد همراه باشيم.
ما در نماز اذكاري داريم يكي از آنها «الله أكبر» است يكي «سبحان الله» است و بقيه اذكار هم كه روشن است؛ اما به ما گفته اند هر وقت سر از ركوع يا سر از سجده برداشتي بگو «الله اكبر» و هر وقت به ركوع مي‌روي يا به سجده مي‌روي بگو «سبحان الله» اگرچه هم «الله اكبر» ياد خداست هم «سبحان الله» ياد خداست اما نگفته اند هر وقت سر از سجده برداشتي يا سر از ركوع برداشتي بگو «سبحان الله» و هر وقت به ركوع مي‌روي يا به سجده مي‌روي بگو «الله اكبر».
راز اين كار در حديثي از وجود مبارك رسول گرامي(عليه و علي آله آلاف التحيّة و الثناء) نقل شده است که حضرت ـ هم خودش اين كار را مي‌كرد هم به همراهانش دستور مي‌داد اين‌چنين بكنند ـ در مسافرت‌ها هر وقت بر فراز تپّه‌اي مي‌رسيدند مي‌فرمود «الله اكبر» ؛درست است اين مقام،مقام بالاست اما او اكبر از اين است و هر وقت پايين مي‌آمدند مي‌فرمود: «سبحان الله» مي‌فرمودند درست است اين هبوط و فرود آمدن است ولي او سبّوح است. او در فرود آمدن ما فرود و هبوط ندارد با ما هست آن طوري كه با فرشتگان است.
منبع:بنیاداسرا
211005
