۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۱ : ۱۷
این شعر به شرح زیر است:
گمان مبر که پریشان، گمان مبر که کمیم
برای کشتنتان هم صدا و هم قسمیم
گمان مبر که به کنجی نشسته خاموشیم
قسم به عدل علی (ع) تیغ بر سر ستمیم
بترس از آن که خراشی به گنبدی برسد
به گاه خون همهی ما مدافع حرمیم
بدا عرب که شمایید، ما همان کوهیم
همان فدایی آل علی (ع) همان عجمیم
به روز جنگ جمل با علی (ع) هم آواییم
به دشت کرب و بلا با حسین (ع) هم قدمیم
هماره رخت عزای حسین (ع) بر تن ماست
هماره منتقم ایم و هماره پشت همیم
فقط به نام تو لبیک گفتهایم آقا!
هماره زیر همین بیرق و همین علمیم
منبع:فارس