خداوند راضي به ذلت مومن نيست
سرچشمه اصلي عزت خداوند است و تمام عزتها از آن اوست.شخصيت هر كس نيز در گرو عزت اوست، از اين رو خداوند متعال اجازه نداده است كه هيچ مؤمني تن به ذلت دهد.
عقیق: در خانه غيرخدا رفتن ذلت است و به مؤمن اجازه داده نشده است كه ذلت پذير باشد. حال چه بايد كرد كه عزت اسلامي به دست آيد و يا آنچه به دست آمده تداوم يابد.عوامل زيادي براي اين مساله در احاديث و روايات بيان شده است اما مهمتر از همه آنچه از دل آيات و رايات بيرون ميآيد «بندگي رمز پيشرفت اولياء الهي و زمينه ساز سعادت و عزت انسان است».به عنوان مثال امام حسين عليه السلام در دعاي عرفه به پيشگاه خداوند، عرض ميكند: «يا من خص نفسه بالسمو والرفعة فاوليائه بعزه يعتز» اي كسي (خدايي) كه خود را به مقام بلند و رفيع اختصاص داد، پس دوستانش به عزت او عزيز ميباشند. (مفاتيح الجنان، دعاي عرفه، ص ۴۸۳)پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود: «ان ربكم يقول كل يوم: انا ربكم انا العزير فمن اراد عز الدارين فليطع العزيز» به راستي پروردگار شما هر روز ميگويد: من پروردگار شما هستم. من عزيز هستم. هر كس عزت دو جهان را ميخواهد بايد عزيز را اطاعت كند. (ميزان الحكمة، ج ۵، ص ۱۹۵۸، روايت ۱۲۸۳۸)امام علي عليه السلام نيز در حديثي گهربار فرمود: «من اعز بغير الله اهلكه العز» كسي كه از طريق غير خدا به عزت برسد، همان عزت [غير واقعي] او را به هلاكت ميرساند. (بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۱۰)امام صادق عليه السلام در حديثي در اين باره ميفرمايند: "هر كس عزّت و آقايىِ بدون تبار، و بي نيازىِ بدون ثروت، و هيبتِ بدون قدرت (سلطنت) ميخواهد، بايد خود را از خوارىِ نافرمانى خدا، به عزّتِ پيروى از او بكشاند». (الخصال: ص ۱۶۹ ح ۲۲۲ / منتخب ميزان الحكمه، ص۸۳۲)منبع:حج211000