عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

کد خبر : ۶۱۴۳۸
تاریخ انتشار : ۳۰ شهريور ۱۳۹۴ - ۰۷:۱۶
پاسخ‌های جاودان ــ ۴
«ره‌نمای طریق» مجموعه‌ پرسش‌ها و پاسخ‌های برای زندگی بهتر است. مردم جزئی‌ترین اتفاقات و مشکلاتشان را برای آیت‌الله جاودان تعریف کرده‌اند و ایشان هم پدرانه پاسخ داده‌اند.

عقیق:ارتباط مردم و روحانیت چیزی است که انقلاب اسلامی ایران را رقم زد. امروز با تمام هجمه‌هایی که با ابزار‌های نوین و معرفت‌سوز به این پایگاه بزرگ و قوی معنوی می‌شود، نه‌تنها ارتباط مردم کمتر نشده که پای نوجوانان و جوانان نیز بسیار جدی‌تر از قبل به این عرصه باز شده است. نوجوان و جوان امروز ما در شرایطی زندگی می‌کند که اطرافش پر از الگوهای غلط و اشتباه  است که اتفاقاً تلاش می‌شود تا همان‌را به‌عنوان جنس اصلی به آنها معرفی کنند. در چنین شرایطی کسی که می‌خواهد زندگی‌اش را بر اساس الگوهای صحیح اسلامی پیش ببرد، نیاز به یک مشاور و همراه خوب دارد تا پدرانه او را راهنمایی کند.

کتاب «ره‌نمای طریق» مجموعه‌ پرسش‌ها و پاسخ‌های برای زندگی بهتر است. مردم جزئی‌ترین اتفاقات و مشکلاتشان را برای آیت الله جاودان تعریف کرده‌اند و ایشان هم پدرانه پاسخ داده‌اند. 

در این بخش، چند پرسش و پاسخ درباره خانواده و تربیت فرزند را می‌خوانیم:

عصبانیت والدین حتما در تربیت کودک موثر است/دستور آیت‌الله بهجت برای کنترل خشم

-خانمی هستم که فرزند خردسالی دارم و در برخورد با او خیلی عصبانی می شوم. گاهی اوقات نیز او را تنبیه می‌کنم ولی بعد خیلی پشیمان می‌شوم. نمی‌دانم با عصبانیتم چه باید کنم. لطفا راهی نشانم بدهید.
آیت‌الله جاودان: آدم اگر جوان باشد و تک فرزند داشته باشد ناگزیر او را خیلی دوست خواهد داشت و اگر او را خیلی دوست دارد تحملش هم بالا خواهد رفت و آنقدر که شما عصبانی میشوید نباید عصبانی بشود. عصبانیت شما حتماً در تربیت کودک اثر بد خواهد داشت و آینده او را خراب خواهد کرد باید فکری کرد. اولاً جستجو کنید علت این عصبانیت زیاد شما چیست؟ اگر نارضایتی از زندگی است آن را باید حل کنید اگر مشکلی در شوهرتان هست باید آن را از بین ببرید. بنابراین اگر اینگونه مسائل وجود داشته باشد باید به آنها پرداخت و اگر این ها وجود ندارد که باید شکر کرد و شما به یک دکتر اعصاب مراجعه کنید و از او راه حلی برای عصبانیت زیادی را بخواهید که البته آنها معمولاً قرص آرام بخش خواهند داد که خواب آور است و تا قطع بشود مشکل تجدید می شود.

اگر بدستور دکتر قرص های تقویتی که حاوی ویتامینهای B باشد مصرف کنید می توانید در اعصاب شما اثر بگذارد و آن را تقویت کند و دامنه تحمل شما را زیاد کند.

یک ورزشی پی گیر و سبک مثلاً شنا می تواند بطور جدی مؤثر باشد و از همه مهمتر نمازهای شماست که صحیح و اول وقت بخوانید و با دقت و طمأنینه و آرامش بجای آورید و ثانیاً هر روز زیارت امام زمان (علیه السلام) بکنید مثلاً زیارت آل یس البته آن را هم باتوجه و از دل بخوانید.

مرحوم آیت الله بهجت فرموده بودند صلوات بفرستید باتوجه بقصد حل مسئله خشم و عصبانیت این هم خوبست.

همسرت بی‌نماز است؟  همه چیز را بهم نزن، با او مثل یک آشنای گمراه رفتار کن و فرزندت را تربیت کن

-با سلام خدمت استاد گرانقدر من دو سوال را اجمالا می‌پرسم امید دارم مثل پاسخ‌های قبل شما برایم حجت و راهگشا باشد. من تقریبا فرد آرامی بودم تا اینکه در زندگی با مسایل مختلفی روبه رو شدم که باعث زودرنجی من شده. فرزند من دختر یک سال و نیمه است. با او به ایمان خودم و تایید اطرافیان بسیار مهربان هستم اما وقتی دنیا به من تنگ می‌آید خیلی خشمگین می‌شوم و گاهی بسیار نادر، سرش داد می‌زنم؛ البته او هنوز نمی‌فهمد موضوع را. اما برایم مهم است قبل از اینکه به سن فهم برسد و رفتار بد من رویش تاثیر بگذارد این رذیله و خشم ناجور را درمان کنم.دارو مصرف کردم فایده نداشت.مثلا وقتی از بی نمازی پدرش رنجور هستم ناخوداگاه تحمل دخترم را هم ندارم.درمان من واقعا چیست؟ دوم اینکه شدیدا نیاز به داشتن استاد اخلاق دارم اما نمی دانم با این سردرگمی باید چه بکنم.چون همانطور که قبلا عرض کردم همسر من مذهبی نیست و انگار پیش رفتن من در وادی معرفت فاصله ها را بیشتر می‌کند و ایشان خود را از من دور می‌کند.حتی سی دی های مباحث حاج آقا مجتبی را هم پنهان باید بکنم. تکلیف من در کل و در جزء چیست؟
آیت‌الله جاودان: سلام علیکم و رحمة الله، شما به خاطر شوهرتان، خودتان و فرزندتان را نابود نکنید. بعنوان یک طرح اصلی شما باید زندگی خودتان و فرزندتان را از ایشان جدا کنید نه اینکه در ظاهر بلکه واقع زندگی شما از ایشان قطع شده بنابراین رفتار ایشان نمی‌تواند در رفتار شما تأثیری داشته باشد و آینده فرزند شما را تخریب کند. البته بعمل آوردن این طرح کمی مشکل است اما شدنی است. شما همسر این مرد هستید اما او عملاً با شما فرق و فاصله دارد. شما بعنوان همسر هرچه وظیفه همسری است عمل می‌کنید اما واقعیت زندگی شما از او جداست. بنابراین دیگر با او بحث نمی‌کنید. غصه او را نمی‌خورید به کار او یعنی به کارهای ناپسند او کاری ندارید، شما سعی می‌کنید تنها به آنچه خودتان می پسندید بپردازید. دو زندگی در کنار هم اما حتی المقدور تماسی در میان آنها نیست و مثل دو خط متوازی عمل می‌کند و اگر بخواهیم به این زندگی عنوانی بدهیم همزیستی مسالمت آمیز بهترین عنوان است که واقعیت زن و شوهری که شرکت در زندگی است وجود نداشته.

طرح دوم اینکه شما تابحال با ایشان به عنوان شریک زندگی برخورد می‌کردید و لذا مشکلات اخلاقی و دینی ایشان برای شما رنج آور بود، اما اگر از این به بعد با ایشان بعنوان یک آشنای گمراه که شما می‌خواهید با رفتار و گفتار خودتان او را براه بیاورید. بنابراین شما از رفتارهای نادرست ایشان ناراحت نمی‌شوید. زیرا می‌دانید که ایشان چگونه است و می‌خواهید با رفتار مهربان و انسانی خودتان او را براه بیاورید. البته لازم است شما اطلاعات دینی خودتان را بسرعت و قوت تقویت کنید و من در این زمینه توصیه می‌کنم از کتابهای اعتقادی مرحوم استاد مطهری شروع کنید و بعد هم به کتاب‌های استادمحمدتقی مصباح بپردازید که به این وسیله بتوانید اشکالاتی که او دارد بفهمید و برطرف کنید. بنابراین شما در انجام وظایف دینی خودتان به هیچ وجه کوتاهی نکنید البته ممکن است تا می‌شود به نحوی آنها را عمل کنید که به ایشان برخوردی نداشته باشد. اگر باز هم مسئله‌ای بود تماس بگیرید.


منبع:تسنیم

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدیدترین اخبار
مطالب مرتبط
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین