عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

کد خبر : ۶۱۴۲
تاریخ انتشار : ۲۳ اسفند ۱۳۹۱ - ۱۱:۰۰
عقل سلیم می گوید پیامبران الهی می بایست معصوم باشند زیرا ممکن است در عین حال که آنان انسان ها نیکوکار بودند اما در طول عمرشان فقط یک مرتبه دروغ گفته باشند و آن "ادعای نبوت" باشد و این خطرناکترین دروغ هم برای خود و هم برای پیروانشان خواهد بود پس آنان باید از تمامی گناهان مصون باشند.

عقیق: پیامبران الهی به واسطه رسالتی که خداوند به آنان داده می بایست از گناه و خطا مصون باشند تا بتوانند با رهبری جوامع بشری آنان را از پیچ ها خطرناک زندگی به سلامت عبور داده و به منزگاه مقصود هدایت کنند.

این که می بایست پیامبران الهی(ص) معصوم از گناه باشند امری عقلایی نیز می باشد زیرا ممکن است در عین حالی که آنان انسان ها نیکوکار و شایسته ای بوده اند اما فقط یکبار در عمرشان مرتکب دروغ شده باشند و تنهاترین دروغشان، "ادعای پیامبری" باشد دروغی که بزرگترین و خطرناکترین گناه برای خود و پیروانشان را به همراه خواهد داشت و این خود می طلبد که پیامبران الهی حتی از گفتن کمترین و تنهاترین دروغ معصوم باشند.

اما در برخی از آیات صراحتا در مورد انبیاء از لفظ "استغفار" استفاده شده است. آیا این استغفار با "اعتقاد به معصومیت انبیاء" منافات دارد؟

پیشتر در مورد برخی آیات متشابهی که در مورد "عصمت"بعضی از پیامبران الهی(ص) شبهاتی وجود داشت جواب های قرآنی از امام رضا(ع) برای شما مخاطبین عزیز نقل کردیم. در این نوشتار بر آن شدیم تا در مورد "استغفار نبی اکرم" بطور خلاصه جواب این شبهه را از کتب تفسیری برای شما نقل کنیم.

از جمله آیاتی که خداوند در مورد استغفار پیامبر اکرم(ص) نازل کرده اند، آیه 19 سوره مبارکه «محمد» می باشد:"فَاعلم أَنَّهُ لا إله إلّا الله و استَغفِرلِذَنبِکَ و للمومنین و المومناتِ و اللهُ یَعلَمُ مُتَقَلَبَکُم و مَثواکُم" پس بدان که هیچ معبودی جز الله نیست و برای گناه خود و برای مردان و زنان با ایمان استغفار کن و خدا، رفت و آمد و آرمیدن شما را می داند[و به تمام حالات شما آگاه است]

در آیه 55 سوره مبارکه غافر نیز همین جمله "استغفر لذنبک" آمده است که با توجه به این که همه انبیا معصوم و به دور از گناه می باشند، این استغفار و طلب بخشش، برای یکی از چند امر زیر است:


1ـ استغفار یک عبادت است، گرچه گناهی در کار نباشد.

2ـ استعفار از ترک اولی است، یعنی کارهای که گناه نبوده؛ ولی بهتر بود که شخصی همچون پیامبر صل الله علیه و آله وسلم انجام می دادند.

3ـ برای آنکه استغفار از گناه، برای مردم یک سنت و روش شود.

4ـ استغفار، سبب علوّ درجات پیامبر می شود.

5ـ مراد، استغفار برای گناهانی است که مردم نسبت به پیامبر مرتکب شده اند.

6ـ استغفار همیشه از تقصیر نیست، بلکه گاهی از قصور است. انسان وقتی عزّت و عظمت خداوند و حقارت و ذلّت خود را می بیند، استغفار و طلب بخشش می کند.

 

پی نوشت ها:

تفاسیر مجمع البیان، کبیر فخر رازی و المیزان

منبع:جام نیوز

211008


ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین