۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۴ : ۱۳
مراسم هفتگی هیئت الرضا(ع) با سخنزانی حجت الاسلام عباس روزمه و مداحی حاج عبدالرضا هلالی ، حاج احد قدمی، مهدی شاه علی و کربلایی حسین طاهری در حسینیه موسی بن جعفر(ع) برگزار شد.
_ توجه به برادران دینی و بی توجه نبودن به هم کیشان از نکات مهمی است. هم کیشان بر گردن ما حقوقی دارند. همسایه علاوه بر حق هم کیش بودن حق همسایگی هم بر گردن انسان دارد. امام صادق(ع) می فرمایند هیچ قومی روی زمین به عذاب الهی گرفتار نشد مگر این که به حقوق فقرا بی توجه بود.
_ چیزی که ستون عذاب را تشکیل می دهد بی توجهی به حقوق فقرایی است که برادران دینی ما هستند. امام صادق(ع) فرمودند که هر کس نسبت به برادر دینی خود غش کند یعنی نیرنگ به خرج دهد و تحقیرش کند و با برادر دینی خود دشمنی کند و کینه توزی کند خداوند جایگاه آن را در عالم قیامت فقط و فقط آتش قرار می دهد.
_ بهشت اعمال انسان است. وقتی به فقیری سرکشی می کنید خودش بهشت است. بهشتی از این بالاتر هست که انسان از دنیا ببرد و به خالقش نزدیک تر شود؟. این یکی از ثمرات هیئت است. منبر امام حسین جای وعظ است و جای تلنگر زدن به دیگری است. منبری باید روی منبر حرفی بزند که خدا خوشش بیاید و نه این که حرفی بزند که دیگران می پسندد.
_ نیرنگ با برادر دینی چند نوع است. گاهی انسان معامله می کند که این نیرنگ غش در معامله است و حرام شرعی است. متاسفانه غش در معامله در جامعه ی ما درحال باب شدن است. غش در معامله خیانت به مسلمین است. پول بدست آمده از آن حرام و معامله باطل است.
_ در زمان ظهور، شرایط به گونه ای ست که شخص نیازمند، دست در جیب برادر دینی خودش می کند و آن مقدار که می خواهد پول برمی دارد بدون آنکه کسی متعرض او شود و برادر ایمانی او حرفی بزند. این حالت، وضعیت زندگی در جامعه ی آرمانی ماست. اما آیا اکنون هم این چنین است؟ هرچقدر جامعه ی ما با این فضا فاصله دارد، ما هم تا ظهور فاصله داریم.
_ در روایت است هر کس برای امت من آروزی گرانی کند و جنسی را خریداری کند و شبی آرزو کند که ای کاش فردا این جنس گران شود تا هنگام فروش، سود بیشتری کند، اعمال چهل سال او نزد خداوند از بین می رود. این حدیث را ببینید و قیاس کنید که دیگر چه برسد به غش در معامله و یا خدای ناکرده ربا.در روایت فرمودند هنگامی که رباخواری زیاد شود، زلزله ها زیاد می شود. اقتصاد جامعه ی اسلامی ما نباید به این آفات مبتلا باشد.مال حرام برکت را از زندگی انسان می برد.
_ محب کسی است که حرف محبوب را بر حرف دیگران ترجیح می دهد و نشستن کنار محبوب را بر نشستن بر دیگران ترجیح می دهد.همه ما یک جورهایی می لنگیم و باید تلنگر بخوریم و به خود بیاییم.
_ خداوند کسی که تحقیر می کند را دشمن خویش می داند و با این شخص اعلام جنگ کرده است.همچنین کسی که ادای کسی را درمی آورد. کسی که لکنت زبان شخص دیگر را تمسخر کند. و متاسفانه در جمع متدینین هم این مسئله زیاد است. در گروه ها یک نفر را مورد تمسخر قرار می دهند، تحقیر می کنند و به او می خندند. این اخلاق، اخلاق ابوجهل و ابوسفیان بود. همه مراجع تحقیر را حرام می دانند و این کار اشکال شرعی دارد.
_ خداوند فرموده اگر شخصی
کسی را به واسطه ی گناهی که انجام داده، شماتت کند، نمی میرد تا خود آن شخص به آن
گناه گرفتار شود. حریم خصوصی هر کس برای خودش محترم است. کسی به ما
اجازه نمی دهد که در حریم خصوصی دیگران دخالت کنیم. کلید بهشت و جهنم دست انسان ها
نیست.