دو خاطره از تلاوت قرآن در محضر امام(ره)
یکی از پیشکسوتان قرآنی که در اولین اعزام کاروان قاریان به سرزمین وحی نیز حضور داشته است به بیان خاطراتی از این اعزام پرداخت.
عقیق:حسینعلی شریف، مؤذن پیشکسوت قرآنی کشورمان در مورد خاطراتی که از حضور در کاروان قاریان اعزامی به سفر حج دارد، گفت:
در دو نوبت در این کاروان حضور داشتم که نوبت اول سال 1361 و نوبت دوم نیز
در سال 1364 بود.
وی افزود: در سال 1361 که اولین سفر کاروان قاریان اعزامی به سفر حج بود و
من نیز در قالب آن کاروان حضور داشتم به مناسبت حادثه هفتم تیرماه و شهادت
آیت الله بهشتی و هفتاد و دو تن در حزب جمهوری اسلامی، تعداد قاریان حاضر
در این کاروان هفتاد و دو نفر تعیین شد.
این پیشکسوت قرآنی کشورمان تصریح کرد: قبل از این اعزام، همه اعضای کاروان
در اردوگاه شهید باهنر گرد هم جمع شدند تا هماهنگیهای لازم شکل بگیرد. در
آنجا تصمیم گرفته شد تا قبل از تشرف به سرزمین وحی، زیارت حضرت امام(ره)
را نیز در برنامه داشته باشیم و از نزدیک با ایشان ملاقات داشته باشیم تا
از توصیههای ایشان برای توشه این سفر بیشتر بهرهمند شویم.
شریف در ادامه با بیان اینکه در دیدار با امام(ره) دو خاطره برای همه ما
شکل گرفت، گفت: در واقع این خاطرات نشاندهنده اوج احترام یک رهبر به قرآن
کریم بود، در این دیدار و زمانی که امام (ره) قصد ورود به حسینیه را
داشتند، با دیدن صندلی که برای ایشان در نظر گرفته شده بود از «حاج احمد
آقا» خواستند تا صندلی را بردارند و به احترام قرآن و تلاوت قرآن بر روی
زمین نشستند.
این مدرس قرآن اظهار کرد: یکی دیگر از خاطران آن دیدار این بود که در
پایان جلسه «اعتمادیان» که در آن زمان مسئول اوقاف و امور حج بود، یک جلد
کلامالله مجید را از طرف جمع قاریان به امام(ره) هدیه دادند. زمانی که
خواستند این کار را انجام دهند وقتی قرآن را از پایین به بالا بردند
امام(ره) تمام قد ایستادند قرآن را از اعتمادیان گرفتند و بوسیدند و به یکی
از مسئولین دفتر دادند.
وی با بیان اینکه این دو تصویر همیشه برای من زنده است و اوج احترام به
قرآن توسط یک رهبر را به عینه دیدم، گفت: همیشه سعی میکنم، این دو درس را
به قرآنآموزان جدیدالورود خود اعلام کنم.
شریف در ادامه به بیان خاطرهای دیگر از زمان حضور در سرزمین وحی پرداخت و
افزود: قاریان ایرانی در مکه مکرمه در روبروی ناودان طلا که آن زمان سقف
داشت، مینشستند و قرآن تلاوت میکردند. با توجه به اینکه حق استفاده از
بلندگو نداشتیم، یکی از قاریان که صدای بهتری داشت با صدای بلند تلاوت
میکرد و هفتاد و یک نفر دیگر با همان لحن را جواب میدادند.
این پیشکسوت قرآنی اظهار کرد: همین جمعخوانیها باعث شده بود تا مردم نیز
از کشورهای دیگر دور ما جمع شده و رفته رفته حلقههایی شکل بگیرد، در
زمان تلاوت گروه واقعاً سکوت مطلقی بر فضا حکمفرما میشود و همین بر معنوی
تر شدن فضا و حس و حال کمک کرده بود.
وی افزود: در زمان یکی از این تلاوتها یکی از مأموران پلیس عربستان آمد و
به حالت خیلی عصبانی خطاب به جمع به زبان عربی گفت که چرا الله الله
میگویید، جمع کنید و بروید، در این بین یک زائر سوری در جمع ما نشسته بود،
این زائر نتوانست تحمل کند و رو به کعبه کرد و خطاب به مأمور وهابی به
زبان عربی و با حالتی برافروخته گفت؛ اینجا کعبه است اگر اینجا الله الله
نگوییم کجا باید بگوئیم. همین باعث شد که آن مأمور وهابی صحنه را ترک کند و
گروه با جرأت بیشتر به تلاوت خود ادامه دهد.
شریف در پایان گفتوگوی خود یک توصیه به اعضای کاروان اعزامی قاریان به
سرزمین وحی کرد و گفت: اعضای کاروان همه خوش صدا و خوب هستند و میدانند که
کجا دارند عزیمت میکنند، آنجا ثواب تلاوت یک آیه، بسیار فراوان است و تا
میتوانند تلاوت کنند، مخصوصاً قاریانی که رسالت تلاوت را نیز به گردن
دارند، امیدوارم به این رسالت به خوبی عمل شود و برکات آن نیز در زندگی
آنها دیده شود.
منبع:ایکنا