۲۱ دی ۱۴۰۳ ۱۱ رجب ۱۴۴۶ - ۱۶ : ۰۰
خدادرمقابل ظالمين چه اسلحه‌اي رابه كارميبرد؟
خداوند زماني كه ابرهه در مقابل خود ديد به پرندگاني دستور داد تا به انسان ظالمي كه قصد كرده در مقابل او بايستند سنگ پرتاب كنند.
عقیق:زماني كه ابرهه به نزديكي مكه رسيد و مكه لشكريان خويش را براي ورود به مكه و تخريب كعبه بسيج كرد و همه وسايل را فراهم ساخت تا كعبه را ويران كند. فيل يا فيل‌هاي لشكر در صف‌هاي پيشين قرار داشتند؛ اما هنگامي كه آن فيل بزرگ را به سوي مكه به حركت واداشتند، در همان جا خود را بر زمين افكند و ديگر برنخاست. اما چون روي آن حيوان را به سوي يمن مي‌گرداندند، به راه مي‌افتاد و چون دوباره رويش را به سوي مكه مي‌گرداندند، باز بر زمين مي‌نشست و حركت نمي‌كرد.
در اين هنگام، خداوند پرندگاني مانند پرستو، موسوم به ابابيل را از سوي دريا فرستاد. هر پرنده سه سنگريزه، يكي در منقار و دو تا در دو چنگال داشت : {وَأَرسَلَ عَلَيهِم طَيرًا أَبَابِيلَ * تَرمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِن سِجِّيلٍ}. (فيل/105، 3-4) ابن عباس گويد: «سِجّيل» از سنگ و گل و از عدس بزرگ‌تر و از نخود كوچك‌تر بوده است. ابابيل سنگريزهها را بر لشكريان ابرهه پرتاب كردند. هنگامي كه سنگريزه به سر كسي مي‌خورد، از پشتش بيرون مي‌آمد و او را مي‌كشت. از ابن عباس و عكرمه نقل شده است كه سپاهيان ابرهه همانند برگ خشك خُرد شده‌اي گشتند كه تنها كاه آن مانده باشد. آن‌‌گاه خداوند سيلي فرستاد و همه هلاك‌شدگان را به دريا ريخت.
نجات‌يافتگان حادثه با ابرهه از مكه بيرون آمدند و به سوي يمن گريختند. برخي از آنان نيز ميان راه هلاك شدند. در بدن ابرهه بيماري بدي افتاد كه سبب شد يكايك اندامهاي او سست شوند و فروريزند؛ چنآن كه وقتي او را به يمن رساندند، مانند جوجهاي بود و سرانجام در همين وضعيت مرد. نيز نقل شده است كه ابرهه نزد نجاشي بازگشت و در حالي كه رخداد مكه را شرح مي‌داد، ناگهان پرنده‌اي سنگي بر سرش افكند و وي را كشت.
به دليل اهميت فوق‌العاده سال هجوم ابرهه به مكه، اين سال مبدأ تقويم عرب پيش از اسلام گشت. خداوند در سوره فيل از نابودي لشكر فيل و تبديل آنان به چيزي همچون كاه در هم كوبيده شده، سخن مي‌گويد. سپس نتيجه اين معجزه الهي را در سوره ايلاف بيان مي‌كند: در پناه حفظ حرمت كعبه، قريش به سرزمين مقدس مكه انس و الفت گرفتند و به راحتي و بي هراس به سفرهاي تجاري زمستاني و تابستاني به شام و يمن مسافرت كردند. از همين رو، خداوند در ادامه سوره فيل، سوره قريش را نازل فرمود كه در واقع تكمله آن است. در پي اين منّت كه خداوند بر قريش نهاد، از آنان خواست درون كعبه را از بت‌ها پاكسازي كنند و صاحب راستين كعبه را كه خداي يكتا و بي‌همتاست، بپرستند و زمينه تولد و بعثت پيامبر خاتم را فراهم آورند. بيشتر مورخان و مفسران بر اين عقيده‌اند كه پيامبر گرامي در سال حمله ابرهه به مكه يا عام الفيل يا در روز حمله ابرهه يا 50 روز پس از آن به دنيا آمده است. با پذيرش اين سخن بايد گفت كه حمله ابرهه به مكه، 53 سال پيش از هجرت رخ داده است.
منبع:حج
211008
در اين هنگام، خداوند پرندگاني مانند پرستو، موسوم به ابابيل را از سوي دريا فرستاد. هر پرنده سه سنگريزه، يكي در منقار و دو تا در دو چنگال داشت : {وَأَرسَلَ عَلَيهِم طَيرًا أَبَابِيلَ * تَرمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِن سِجِّيلٍ}. (فيل/105، 3-4) ابن عباس گويد: «سِجّيل» از سنگ و گل و از عدس بزرگ‌تر و از نخود كوچك‌تر بوده است. ابابيل سنگريزهها را بر لشكريان ابرهه پرتاب كردند. هنگامي كه سنگريزه به سر كسي مي‌خورد، از پشتش بيرون مي‌آمد و او را مي‌كشت. از ابن عباس و عكرمه نقل شده است كه سپاهيان ابرهه همانند برگ خشك خُرد شده‌اي گشتند كه تنها كاه آن مانده باشد. آن‌‌گاه خداوند سيلي فرستاد و همه هلاك‌شدگان را به دريا ريخت.
نجات‌يافتگان حادثه با ابرهه از مكه بيرون آمدند و به سوي يمن گريختند. برخي از آنان نيز ميان راه هلاك شدند. در بدن ابرهه بيماري بدي افتاد كه سبب شد يكايك اندامهاي او سست شوند و فروريزند؛ چنآن كه وقتي او را به يمن رساندند، مانند جوجهاي بود و سرانجام در همين وضعيت مرد. نيز نقل شده است كه ابرهه نزد نجاشي بازگشت و در حالي كه رخداد مكه را شرح مي‌داد، ناگهان پرنده‌اي سنگي بر سرش افكند و وي را كشت.
به دليل اهميت فوق‌العاده سال هجوم ابرهه به مكه، اين سال مبدأ تقويم عرب پيش از اسلام گشت. خداوند در سوره فيل از نابودي لشكر فيل و تبديل آنان به چيزي همچون كاه در هم كوبيده شده، سخن مي‌گويد. سپس نتيجه اين معجزه الهي را در سوره ايلاف بيان مي‌كند: در پناه حفظ حرمت كعبه، قريش به سرزمين مقدس مكه انس و الفت گرفتند و به راحتي و بي هراس به سفرهاي تجاري زمستاني و تابستاني به شام و يمن مسافرت كردند. از همين رو، خداوند در ادامه سوره فيل، سوره قريش را نازل فرمود كه در واقع تكمله آن است. در پي اين منّت كه خداوند بر قريش نهاد، از آنان خواست درون كعبه را از بت‌ها پاكسازي كنند و صاحب راستين كعبه را كه خداي يكتا و بي‌همتاست، بپرستند و زمينه تولد و بعثت پيامبر خاتم را فراهم آورند. بيشتر مورخان و مفسران بر اين عقيده‌اند كه پيامبر گرامي در سال حمله ابرهه به مكه يا عام الفيل يا در روز حمله ابرهه يا 50 روز پس از آن به دنيا آمده است. با پذيرش اين سخن بايد گفت كه حمله ابرهه به مكه، 53 سال پيش از هجرت رخ داده است.
منبع:حج
211008
گزارش خطا
