عقیق:حجت‌الاسلام کافی فرزند مرحوم شیخ کافی در برنامه ضیافت درباره استادش، حجت‌الاسلام میرزا علی فلسفی عنوان کرد: مرحوم حاج شیخ محمدرضا تنکابنی پدر آیت‌الله میرزا علی آقای فلسفی شاگرد میرزا حبیب‌الله رشتی هستند. همه کسانی هم که در حوزه تحصیل کرده باشند، می‌دانند که میرزا حبیب‌الله رشتی نیز برترین شاگرد شیخ انصاری هستند و خود شیخ انصاری هم که جایگاه‌شان کاملا مشخص است، حتی می‌توان گفت که در غیبت کبری حضرت ولی عصر(ع) مانند ایشان نداشته‌ایم!

5 نفر از آقای خویی اجازه خاص اجتهاد داشتند، مرحوم فلسفی اولین آن‌ها بود

وی در ادامه افزود: مرحوم فلسفی ابتدا تحصیلات دروس طلبگی را نزد برادرشان طی کرده و بعد نزد پدر بزرگوارشان ادامه می‌دهند. مرحوم آقای محمد تقی آملی نیز آن زمان در تهران علوم عقلی را تدریس می‌کردند ایشان نزد مرحوم آملی نیز تلمذ کرده و در درس‌هایشان شرکت می‌کنند، از دیگر استادان ایشان نیز آیت‌الله شاه‌آبادی بوده‌اند.

وی با تأکید بر اینکه مرحوم فلسفی مورد عنایت ویژه مرحوم آیت‌الله خویی بودند و آیت‌الله خویی یک اجازه خاص نسبت به تأیید اجتهادشان صادر می‌کنند، توضیح داد: معروف است که این اجازه خاص را آقای خویی به پنج نفر بیشتر نداده‌اند، اولین نفر آن‌ها که از دست آقای خویی اجازه را دریافت می‌کند آقای فلسفی و نفر دوم نیز آیت‌الله سیستانی بوده‌اند.

بزرگترین سفارشات به طلاب، نوکری درب خانه ائمه(ع) بود

وی با اشاره به اینکه با فقدان آیت‌الله فلسفی خسارت بزرگی به او خورد هاست، گفت: آقای فلسفی آروزیشان این بود که هم جوار امام رضا(ع) باشند، آقای فلسفی و امثال ایشان وقتی به اوج علم می‌رسند، همان موقع  گدایی خود به درب ائمه(ع) را به منصه ظهور می‌‌رسانند.

مرحوم فلسفی زمانی که گوشه‌ای از پیاده رو را در مسیر رسیدن به حرم طی می‌کردند، خود را مانند یک عبد ذلیل در درگاه ائمه(ع) می‌دانستند و افتخارشان این بود که امام رضا(ع) ایشان را جزو زائران ایشان ببینند. به طلبه‌ها همیشه می‌فرمودند که بزرگترین درس من به شما نوکری اهل بیت(ع) است، پروانه دور شمع وجود اهل بیت(ع) باشید.

مسجدی که مرحوم فلسفی عامل رونقش شدند

وی با بیان اینکه یکی از مهم‌ترین خصوصیات اخلاقی مرحوم فلسفی نظمشان بود، به طوری که فرزندانشان می‌گفتند، اگر ما بیرون بودیم و به ساعت خود نگاه می‌کردیم، می‌دانستیم که ایشان الان در منزل مشغول چه کاری هستند، اظهار داشت:  ایشان دو ساعت پیش از اذان صبح بیدار و مشغول عبادت می‌شدند. در کنار منزلشان هم مسجدی بود که کسی در آن رفت و آمد نداشت و خراب شده بود. ایشان از خادم می‌خواهند که کلید آن جا را به ایشان بدهند تا نماز صبح را آن‌جا بخوانند و خودشان به تنهایی به آن‌جا می رفتند و نماز صبح را آن‌جا می‌خواندند. تا این که یک نفر از همسایه‌ها متوجه می‌شود و پس از آن پشت سر ایشان نماز می‌خواند، کم کم مردم دیگر نیز متوجه می‌شوند و به نماز جماعت ایشان در آن مسجد می‌آیند. مرحوم فلسفی زیارت عاشورا را هر روز بعد از نماز صبح با صد لعن می‌خواندند.

وی در پایان گفت: آقای فلسفی تواضع بسیار زیادی داشتند با اینکه یکی از چیزهایی که غرور می‌آورد علم است، اما ایشان با آن همه علم همیشه متواضع بودند، هر وقت که بنده به دیدار ایشان می‌رفتم با اینکه مرا زیاد می‌دیدند، اما همیشه مرا در بالای اتاق می‌نشاندند و خودشان روبرویم دو زانو می‌نشستند، این در حالی بود که ایشان استاد من و من نیز طلبه ساده‌ای بیش نبودم.

منبع:فارس