خداوند می‌فرماید: در تورات و زبور نوشتیم که «أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ». در اینجا نمی‌فرماید «عِبَادِيَ المُومِنُون.»
عقیق:در این آیه دو ویژگی برای وراثت ارض بیان می‌کند: یکی "عبد بودن" و دیگری "صالح بودن". اینها، دو ویژگی عملی محسوب می‌شوند. یعنی تا کسی عبودیت نداشته باشد و در مسیر اجرای عبودیت نباشد و اهل صلاح و اصلاح نباشد، اصلاً احساس نیازی به امام زمان(عج) نمی‌کند. اگر ما این ویژگی‌ها را نداشته باشیم، به امام زمان(عج) احساس نیاز نخواهیم کرد. فردی می‌خواهد –اصطلاحاً- عبودیت خدا بکند، و هم چنین می‌خواهد در دیگران هم عبودیت را به جریان بیندازد؛ چنین فردی دائم با بن بست‌ها مواجه می‌شود. می‌خواهد اصلاحی بکند، مانع ایجاد می‌شود؛ سرش به دیوار می‌خورد و چوب لای چرخش می‌گذارند. وقتی که من یک مدرسه را نمی توانم اصلاح کنم، یا چه بسا فرزند خودم را نتوانم تغییر بدهم، در این صورت است که آدم با تمام وجود می‌خواهد داد بزند که: «پس کجاست آن مصلح!؟».کسی که به راه نیفتاده و نمی‌خواهد دیگران را به راه بیندازد، اصلاً به امام زمان(عج) احساس نیاز نمی‌کند. این فرد حتی اگر هم "عجل لولیک الفرج" هم بگوید، دعای ندبه هم بخواند از روی تشریفات است. کسی که حس کند که احساس نیاز دارد، مثل کسی است که نیاز به یک چیزی داشته باشد و بخواهد جایی را درست کند؛ مثلاً بخواهد گوشه ای از خانه را تعمیر کند اما پول کافی نداشته باشد. ویا وقتی که از او پولی طلب می‌کنند، و دائم فشار میاورند که مثلاً «آقا قسط ات را بپرداز و الا دیگر به تو جنس نمی‌دهیم»، در اینصورت این فرد با تمام وجود به اضطراب می‌افتد و با خود می‌گوید: «پس کی من استخدام می‌شوم؟ کی من از این وضعیت بیرون میایم؟، کیست که دست به دامنش بزنم تا از این بن بست خارج شوم؟»کسی که حرکت می‌کند (برای اصلاح خودش و دیگران) احساس نیاز می کند. کسی که احساس بن بست نکرده، اصلاً احساس نیازی به کسی که بیاید و او را از بن بست بیرون بیاورد نمی‌کند.
این ویژگی‌ها را قرآن می فرماید که اگر کسی می خواهد یار امام زمان باشد، اگر کسی می‌خواهد تعجیل در ظهور امام زمان صورت بگیرد باید خودش در جهت ایجاد امت حزب الله گام بردارد. وظیفه‌ای که خداوند از آن سخت سوال خواهدکرد.
منبع:قدس
211008
