شعری «بینام» برای شهدای گمنام غواص
شعری که به احترام شهدای گمنام غواص «بینام» است.
عقیق: سه شنبه ساعت 16 از میدان بهارستان تا معراج الشهدای تهران غوغایی است که نقش اول آن را شهیدان ایفا میکنند. این شاید آخرین تشییع با این تعداد شهید دوران هشت سال دفاع مقدس است که مردم شهر خواهند دید. در زیر شعری می خوانیم از یاحا کاشانی که به احترام شهدای گمنام غواص «بینام» است: بهم گفتن گلتُ آب بردهدیگه تنها شدی برا همیشهکسی که دلشو زده به دریابه این راحتیا پیدا نمیشه بهم گفتن گُلت آب بردهکسی از جای اون خبر ندارهدیگه باید بشینی تا یه روزیکه دریا پرپرشو پس بیاره حالا میگن تو رو با دست بستهتو رو زنده زنده خاک کردننمیدونی که مادر چی کشیدممنو با این خبر هلاک کردن بگو اون لحظه که پراتُ بستنچرا مادر منو صدا نکردیتویی که قصد برگشتن نداشتیتو که پشت سرت نگاه نکردی بگو تا داغ تازم، تازهتر شهبهت لحظه آخر آب دادن؟آخه مادر برای تو بمیرهکه اینجوری تو رو عذاب کردن برا عکسات رو پام لالایی خوندمشبای بیکس و بیقراریکی جرات کرده دستاتُ ببنده؟بمیرم تو مگه مادر نداری؟ بهم برخورده مادر، بغض دارمقسم خوردم دیگه دریا نمیرمقسم خوردم گلم مثل «خود» تومنم با دستای بسته بمیرم پره حرفم، پر دردم عزیزمولی آغوش من امن هنوزمبذار دستاتُ وا کنم عزیزمتو آغوش تو راحت بسوزم
منبع: کیهان
211008