در تاریخ نهضت‎‎های اسلامی ایران، معمولا بازار از جایگاه ویژه‎ای برخوردار بوده. بازار تهران به‎دلیل موقعیت و تأثیر اقتصادی، مورد توجه حکومت پهلوی بود. مأموران ساواک و درباریان از اتفاقات و جریان‎‎های اهالی بازار، ساکنان متدین این منطقه و کسبه می‎ترسیدند.

حجت‎الاسلام محمد تقی فلسفی با سخنرانی در مسجد سیدعزیزا... و شیخ عبدالحسین (معروف به آذربایجانی‎ها) نقش مهمی در اتحاد مردم و نمایاندن چهره واقعی دربار و اقدامات رژیم پهلوی داشت. چند سخنرانی ایشان مثل استیضاح دولت علم، به‎طور مشخص در ذهن مردم مانده؛ آدم‎‎هایی که حالا مو‎های سرشان سفید شده و خاطره آن روز‎ها را برای جوان‎تر‎ها تعریف می‎کنند.

30 مرداد 1322؛ انتقاد از وضعیت مدرسه ها

سال 1320 که رضاخان از ایران بیرون رفت، دیکتاتوری موجود تاحدی شکسته شد و احزاب و گروه‎‎های سیاسی کشور مجال فعالیت پیدا کردند. رضاخان رفته بود، اما هنوز نتیجه تغییر و تحول‎‎های ضددیني او از جمله مدرسه‎‎های مختلط، همچنان پابرجا بود و با اصرار پسرش ادامه پیدا کرد. در 30 مرداد همین سال مرحوم فلسفی از منبر مسجد امام خمینی در حضور آیت‎ا... قمی، چند تن دیگر از علمای تهران و اجتماعی از هزاران نفر مستمع، مردم را به اتفاق و اتحاد توصیه کرد و گفت: «وضعیت تدریس و تعلیم اطفال در دبستان‎‎ها اصلا مناسب نیست و برخلاف دین است. اين در همین جلسه مردم را تشویق کرد که نمایندگان صالح‎تر را انتخاب کنند.

11 دی 1326 ساعت 3 بعدازظهر؛ مسئله فلسطین

در این دوران، جنگ در فلسطین بین اعراب و اسراییل وارد خطرناک‎ترین مرحله خود شده بود، به‎طوری که اخبار و آمار کشته‎‎های جنگ در صدر خبرهاي جهان قرار مي‌گرفت. علمای ایران هم درگیر این جریان بودند. مرکز میتینگ‎‎ها منزل آیت‎ا... کاشانی بود و فداییان اسلام هم ایشان را همراهی می‎کردند. اولین میتینگ عمومی برای آگاهی مردم و استمداد از آن‎‎ها برای حل مسئله فلسطین در مسجد امام خمینی با حضور علما برگزار شد. در این اجتماع، آقای فلسفی سخنرانی پرشوری درباره تجاوز‎های اسراییل کرده و گفت: «این مجلس، ضدیهودی‎‎های ایران نیست، بلکه درباره یهودي‎های اسراییل و صهیونیست‎‎های غاصب است. مسئله اسراییل خطر بزرگی برای مسلمانان به‎ویژه مسلمانان خاورمیانه است.» صحن مسجد، مملو از جمعیتی بود که ایستاده یا نشسته به حرف‎‎های شیخ محمد‎تقی فلسفی گوش می‎دادند. بعد از سخنرانی، مردم همراه علما با نهایت نظم و انضباط در خیابان‎‎های اطراف به نشانه حمایت از مردم مظلوم فلسطین، تظاهرات کردند.

17 تیر 1327؛ پخش مستقیم سخنرانی از رادیو

بعد از سخنرانی در اجتماع مردم در میدان سپه به مناسبت فوت آیت‎ا... العظمی اصفهانی، دولت متوجه شد حرف‎‎های مرحوم فلسفی برای تضعیف حزب توده مؤثر است، به همین دلیل چندبار از طرف رادیو نزد ایشان رفتند که شیخ محمد تقی قبول کند به استودیوی رادیو برود و همه سخنرانی‎‎ها از آن‎جا پخش شود؛ مثل برنامه‎ای که آقای راشد داشت. آقای فلسفی در پاسخ این جماعت گفته بود: «اگر می‎خواهید حرف‎‎های من به گوش همه ملت ایران برسد، باید میکروفن رادیو را به مسجد بیاورید تا در حضور مردم به‎طور زنده بحث‎هایی را به سمع ملت برسانم.»
بالاخره از اول ماه رمضان، سخنرانی‎‎های شیخ محمد تقی فلسفی در مسجد امام خمینی (مسجد شاه آن زمان) برای اولین‎بار از رادیو به‎طور مستقیم پخش شد. شنیدن نام ائمه و ذکر صلوات از رادیو، برای مردم متدین آن زمان، عجیب و دلنشین بود. سخنرانی‎های مرحوم فلسفی در این دوران بیشتر علیه حزب توده بود که موردتوجه بی‎سابقه مردم قرار گرفت.

26 تیر 1327؛ تیتر یک روزنامه اطلاعات

مردم از سخنرانی‎‎های خطیب محبوب‎شان استقبال کردند. روزنامه اطلاعات نوشت: »پخش سخنان مذهبی از مسجد شاه تا آخر ماه رمضان ادامه خواهد داشت. ابتدا مقرر بود فقط تا دهم ماه رمضان پخش سخنان مذهبی از رادیو به‎وسیله رادیو تهران انجام گیرد، ولی چون بیانات واعظ شهیر آقای فلسفی مورد استقبال و استفاده عمومی واقع شده، از طرف آقای نخست‎وزیر به رادیو تهران دستور صادر شد که تا آخر ماه رمضان، پخش سخنان مذهبی از مسجد شاه، به‎وسیله رادیو ادامه یابد.«

سال 1327، سخنرانی‎‎های علیه حزب توده

مرحوم فلسفی درباره سخنرانی‎هایش علیه حزب توده می‎گوید: «منبر‎های ما از نوع مبارزه‎‎های بسیار مؤثر و مفید با حزب توده و مرام کمونیستی بود. تا آن زمان بزرگ‎ترین ضربه‎ای بود که به حزب توده وارد می‎شد، زیرا به عموم مردم می‎فهماند که تشکیلات حزب توده ضدخداست، ضد پیغمبر (صلی‎ا... علیه و آله و سلم) است، ضدقرآن است، ضد نماز است، ضدمسجد و شئون دینی است. مسلمانان باید هوشیار باشند که سرمایه ایمان و عواطف مذهبی خود را با تبلیغات پوچ آن‎‎ها از دست ندهند.«

رمضان 1330؛ حمایت از نهضت ملی شدن صنعت نفت

تا قبل از رمضان سال 1330، حجت‎الاسلام فلسفی در سخنرانی‎هایش اشاره‎ای به اقدامات آیت‎ا... کاشانی و مصدق نمی‎کرد؛ اما بعد از این تاریخ، به استناد آیه «و لن یجعل‎ا... للکافرین علی المؤمنین سبیلا» به شدت علیه استعمار و استثمار بیگانگان اعم از انگلیس، آمریکا و شوروی و مطامع آنان صحبت کرد، بدون این‎که مستقیما به اقدامات دولت و حمایت‎‎های آیت‎ا... کاشانی اشاره‎ای کند. او مردم را به حفظ اتحاد مقابل توطئه‎‎های بیگانگان توصیه کرد.

4 خرداد 1332؛ هواداران مصدق، مجلس وعظ فلسفی را تعطیل کردند

مرحوم فلسفی درباره این اتفاق می‎نویسد: «روز اول ماه رمضان به رسم چند سال گذشته که بعد از نماز ظهر و عصر، منبر می‎رفتم و از رادیو پخش می‎شد؛ وارد صحن مسجد شدم. وضعیت غیرعادی بود، عده‎ای نزدیک در شبستان بودند و عده‎ای هم در محوطه بیرون ایستاده بودند؛ تا مرا دیدند شروع کردند به شعار دادن. شرایط به‎گونه‎ای بود که اصلا امکان منبر رفتن وجود نداشت. طرز رفتار آن‎‎ها نشان می‎داد این افراد اولا مسجدی و پامنبری نیستند ثانیا کارهای‎شان سازمان‎یافته است. معلوم شد انتشار خبر کذب روزنامه «باختر امروز» علیه من در دو هفته قبل، زمینه‎سازی بوده برای برهم زدن این منبر، [تا] اقدام مردمی تلقی شود و بگویند چون فلانی علیه مصدق صحبت کرده مردم جلو منبر رفتن او را گرفته‎اند. آن‎‎ها تا ساعت چهار بعدازظهر در حیاط مسجد زنده باد، مرده باد گفتند و به‎تدریج رفتند. با این کارشان توانستند منبر ماه رمضان را که آن‎قدر اهمیت داشت با آن وضع نامطلوب و ناموزون تعطیل کنند.»

16 خرداد 1332؛ نامه امام خمینی برای ادامه سخنرانی‎‎های ماه رمضان

بعد از این اقدام هواداران مصدق، امام خمینی که آن زمان در همدان بودند، برای مرحوم فلسفی نامه نوشتند: «خبر تعطیلی خیلی باعث تأسف گردید... جناب‎عالی نباید با این چیز‎ها سنگر را خالی کنید. مفسدین همیشه می‎خواهند امثال جناب‎عالی را از میدان بیرون کنند تا هر تاخت و تازی می‎خواهند، بکنند و انتقادی هم در کار نباشد...» پس از نامه امام، روحانیان، جامعه بازاریان و فداییان اسلام در بیانیه‎‎های جداگانه‎ای از آقای فلسفی خواستند به منابر خود در مسجد شاه ادامه دهد.

سال 1334؛ سخنرانی علیه بهاییت و خراب کردن حظیره القدس

حسین فردوست در خاطراتش درباره سخنرانی‎‎های مرحوم فلسفی علیه بهاییان می‎نویسد: «یک‎باره حرکت مردم علیه بهاییت اوج گرفت و سخنرانی‎‎های فلسفی، واعظ مشهور، سبب شد که حضیره القدس محل مقدس آن‎‎ها در تهران تخریب شود. در اثر این حرکت، تعدادی از بهاییان از ایران رفتند و ایادی (پزشک مخصوص شاه) به دستور محمدرضا 9 ماه به ایتالیا رفت.»

محرم سال 1342؛ زمینه‎سازی برای قیام پانزده خرداد

در این روز‎ها سخنرانی‎‎های مرحوم فلسفی در مسجد آذربایجانی‎‎ها هم مثل بقیه واعظان به دستور امام خمینی با الهام از قیام سید الشهداء (علیه‎السلام)، علیه رژیم پهلوی بود چون اوایل فروردین همین سال، شاه در مدرسه فیضیه طلبه‎‎ها را روز شهادت امام صادق (علیه‎السلام) از پشت بام به پايين پرت کرد.

تاسوعا و عاشورای 1342؛ استیضاح دولت علم در مسجد

از شب ششم و هفتم، منبر مرحوم فلسفی حال و هوای دیگری داشت. او درباره آن شب‎‎ها می‎نویسد: «شب نهم محرم، بعد از نماز مغرب و عشا که منبر رفتم، دیدم روبه‎روی من اسدا... علم(نخست وزیر) و نصیری در بالاخانه روی ایوانی روی صندلی، مقابل منبر نشسته. علاوه‎بر ساواکی‎ها، بعضی امیران نظامی هم حضور داشتند. در آن شب چیز‎هایی گفتم، اما حرف‎‎های اصلی ماند برای فردا شب؛ شب عاشورا. شب عاشورا به‎قدری جمعیت در مسجد بود که از پشت بام وارد مسجد شدم. مردم با علاقه می‎گفتند آقا پا بگذارید روی زانوی ما و به‎سمت منبر بروید!» مرحوم فلسفی در این سخنرانی ضمن انتقاد از دولت، به سابقه قیام مشروطه و حاکم شدن قانون در کشور اشاره کرد. همچنین کشتار طلبه‎‎ها را در مدرسه فیضیه تقبیح کرد و این کار را مخالف قوانین شرعی و هتک حرمت قرآن دانست. در پایان هم اهداف سخنرانی خود را در اعلامیه‌اي چند ماده‎ای بیان کرد و از حاضران خواست اگر موافقند با جمله «صحیح است» تأیید کنند. مردم هم فریاد می‎زدند و از سخنرانی او و مطالباتش حمایت می‎کردند.