به مناسبت سالروز يورش سپاه ابرهه به مكه مكرمه؛
امروز دوشنبه چهاردهم ارديبهشت مصادف با چهارم ماه مي و يادآور شكست سخت سپاه ابرهه در حمله به مكه و كعبه معظمه است.
عقیق: واقعه عام الفيل، مهمترين حادثه عرب جاهلي و يكي از مبدأهاي تاريخ اعراب است. . به قول مورخين اسلامي، اين حادثه در سال چهلم حكومت انوشيروان، برابر با چهارم ماه مي‌سال ۵۷۰ م رخ داده است.
ابرهه ابن صباح الاشرم كه در يمن نماينده نجاشي پادشاه حبشه بود، معبدي در شهر صنعا بنا كرد و آن را به انواع نقشه اي زيبا و سيم و زر آراست. سپس به نجاشي نامه نوشت كه حاجيان عرب را از مكه به آنجا متمايل كند تا افتخار هميشگي آن براي نجاشي باشد. از سوي ديگر يكي از اعراب، آن معبد را به نجاست آلوده ساخت و خشم ابرهه را برانگيخت.
برخي هم گفته اند گروهي از بازرگانان قريش به حبشه رفتند و چون هوا سرد بود به آن معبد پناه بردند و آتشي افروختند. آن آتش فراگير شد و تمام معبد را سوزاند. نجاشي پس ازشنيدن اين ماجرا، ابرهه را با گروهي از حبشيان به همراه فيلهاي بزرگ، به جنگ اعراب فرستاد.
وقتي خبر حمله ابرهه به اهل مكه رسيد، همگي به جز چند نفر به كوهها و دره هاي اطراف پناه بردند. ابرهه در ابتدا دستور داد اموال قريش را غارت كنند و روز بعد آماده ويران كردن خانه كعبه شد. در اين ميان، به امر خداوند متعال دسته دسته مرغانى به نام ابابيل، به سراغ آنان آمدند. هر يك از اين مرغان سنگ هائي داشتند كه چون بر سر سربازان سپاه ابرهه مي‌انداختند، آنها در دم هلاك مي‌شدند.
به اين ترتيب، خداوند كعبه و اهل مكه را از شر ابرهه رهايي بخشيد و خانه خود را نصرت داد. از آن به بعد، اين واقعه را به دليل حضور فيلهاي فراوان در لشكر ابرهه، سال فيل يا عام الفيل ناميدند. همچنين حضرت محمد (ص) پيامبر بزرگ اسلام، در اين سال به دنيا آمدند. سوره مباركه فيل، در قرآن كريم به اين واقعه اشاره دارد.
«وادى محسِّر» به معناي «جاى حسرت اصحاب فيل» در نقطه پاياني مشعرالحرام و ابتداي منا قرار دارد. ناميده شده است.
يكى از احكام ويژه محسّر آن است كه به هنگام عبور از آن، مستحب است انسان، با حالت دويدن، مسير را طى كند، زيرا پيامبر صلى الله عليه و آله نيز چنين مى كرده اند. پيامبر(ص) وقتى به محسّر مىرسيد، با شتاب، مركب خود را مي‌راند.
در ادامه تصاويري از اين منطقه در پي مي‌آيد:
منبع:حج
211008
ابرهه ابن صباح الاشرم كه در يمن نماينده نجاشي پادشاه حبشه بود، معبدي در شهر صنعا بنا كرد و آن را به انواع نقشه اي زيبا و سيم و زر آراست. سپس به نجاشي نامه نوشت كه حاجيان عرب را از مكه به آنجا متمايل كند تا افتخار هميشگي آن براي نجاشي باشد. از سوي ديگر يكي از اعراب، آن معبد را به نجاست آلوده ساخت و خشم ابرهه را برانگيخت.
برخي هم گفته اند گروهي از بازرگانان قريش به حبشه رفتند و چون هوا سرد بود به آن معبد پناه بردند و آتشي افروختند. آن آتش فراگير شد و تمام معبد را سوزاند. نجاشي پس ازشنيدن اين ماجرا، ابرهه را با گروهي از حبشيان به همراه فيلهاي بزرگ، به جنگ اعراب فرستاد.
وقتي خبر حمله ابرهه به اهل مكه رسيد، همگي به جز چند نفر به كوهها و دره هاي اطراف پناه بردند. ابرهه در ابتدا دستور داد اموال قريش را غارت كنند و روز بعد آماده ويران كردن خانه كعبه شد. در اين ميان، به امر خداوند متعال دسته دسته مرغانى به نام ابابيل، به سراغ آنان آمدند. هر يك از اين مرغان سنگ هائي داشتند كه چون بر سر سربازان سپاه ابرهه مي‌انداختند، آنها در دم هلاك مي‌شدند.
به اين ترتيب، خداوند كعبه و اهل مكه را از شر ابرهه رهايي بخشيد و خانه خود را نصرت داد. از آن به بعد، اين واقعه را به دليل حضور فيلهاي فراوان در لشكر ابرهه، سال فيل يا عام الفيل ناميدند. همچنين حضرت محمد (ص) پيامبر بزرگ اسلام، در اين سال به دنيا آمدند. سوره مباركه فيل، در قرآن كريم به اين واقعه اشاره دارد.
«وادى محسِّر» به معناي «جاى حسرت اصحاب فيل» در نقطه پاياني مشعرالحرام و ابتداي منا قرار دارد. ناميده شده است.
يكى از احكام ويژه محسّر آن است كه به هنگام عبور از آن، مستحب است انسان، با حالت دويدن، مسير را طى كند، زيرا پيامبر صلى الله عليه و آله نيز چنين مى كرده اند. پيامبر(ص) وقتى به محسّر مىرسيد، با شتاب، مركب خود را مي‌راند.
در ادامه تصاويري از اين منطقه در پي مي‌آيد:
منبع:حج
211008
