عقیق: «عرفان یعنی اینکه گوش به حرف خدا بدهی، واجبات را انجام دهی، محرمات را ترک کنی» آن هایی که پای صحبت های اخلاقی حضرت آیت الله خوشوقت نشسته باشند این جمله یا جملاتی به این مضمون برای شان آشناست. اولین باری که به مسجد کوچکی در سه راه طالقانی تهران رفتم تا یکی از عرفای دوران را ببینم فکر می کردم لابد روحانی ای را خواهم دید که حرف زدنش، راه رفتنش، غذا خوردنش و ... با ما فرق می کند. اما در اولین برخورد با چهره نورانی و با جذبه اما ساده و مهربان برخورد کردم که جوانان زیادی در محراب مسجد دور او را گرفته بودند و او با سعه صدر و روی باز به سوالات آنها پاسخ می داد.

آیت الله خوشوقت که شاگرد برجسته علانه طباطبایی بوده است سال هاست پیش نماز مسجد امام حسن مجتبی(ع) است. کسانی که ایشان را می شناسند می دانند که ایشان تنها راه سیر و سلوک را رعایت تقوا می دانند و برنامه های پیچیده و ریاضت های بی مورد را غلط می دانند. این ها نکاتی است کوچک اما بسیار راهگشا از توصیه های این استاد بزرگ اخلاق شهرمان:

در شکر خدا همیشه عقبیم

شکر خدای تعالی سه قسم است: عملاً( یعنی انجام واجب و ترک حرام) زباناً و قلباً( بدانیم که نعمت ها از اوست) یعنی سه پایه شکر!

همواره باید شکر بگوییم و این را مد نظر داشته باشیم که خدا قلیل شکر ما را به شرطی قبول می فرماید که در نظرمان قصد در شکر همواره باشد. چون وقتی ما شکر می کنیم نعمت اضافه می دهد و این خود شکر می خواهد،علاوه بر این شکر با اعضای بدن است و این شکر می خواهد و... یعنی همواره ما عقبیم در شکر خدای تعالی. از طرفی اگر کسی اعتراف به عجزخود در شکر خداوند کند، به واقعیت نزدیک تر از کسی است که می خواهد نعمت ها را دانه دانه شکر کند.

جلب محبت مردم

جلب محبت مردم نصف عقل است. در غیر دایره واجب و حرام باید با کمک عقل طوری برخورد و زندگی کرد که محبت شان جلب شود و آرزو کنند باز هم با شما برخورد داشته باشند.

این خیلی خوب است و اثرهای دنیوی و آخرتی بسیار دارد. در خانواده هم باید طبق دستورات اسلام عمل کرد با زن و بچه. با بچه باید با رفاقت برخورد کرد و با دعوا و فحش و زدن، تأثیر حرف از بین می رود.

حفظ زبان

قال رسول الله(ص) : و احفظوا السنتکم ...

در یک کلام زبان باعث سوراخ کردن کیسه اعمال است. هر چه اعضاء زحمت می کشند و جمع می شود یک حرکت زبان کیسه را سوراخ می کند. حضرت امیر(ع) فرمودند: هیچ عملی بدون تقوا مفید نیست و تقوا هم بدون حفظ زبان مفید نخواهد بود. لذا خداوند خاکریز برای زبان قرار داده است؛ لبها و دندانها! اگر در برابر زن و فرزند غضبناک شدید باید از مهلکه خارج شوید وگرنه قطعاً زمین خواهید خورد.

تند و کند رفتن

ملاک در تند و کند رفتن سلامت بدن است. اگر بدن از دست برود دیگر هیچ کار نمی تواند بکند و اینکه آرام و پیوسته برود و 70_80 سال عمر کند بهتر است تا اینکه زودتر برسد و تا آخر از کار بیفتد. یعنی دلش درد بگیرد، سرش درد کند، رنگش زرد شود، نباید بدن ضرر ببیند.

ظرفیتت را بالا ببر

اینطور نیست که ظرفیت های همه ثابت و به یک اندازه مشخص باشد. انجام عمل خیر ظرفیت خیرآدم را زیاد می کند. کسی که ظرفیتش بزرگ است چیز گیرش می آید. انجام عمل شر ظرفیت شر آدم را زیاد می کند.

آدم عقل دارد، بعضی راه دنیا را انتخاب می کنند، بعضی هم راه بندگی را، اگر راه بندگی را ادامه دهد،از خارج به او کمک می شود و عقل زیاد می شود. کسی که اخلاق خوش در خانه دارد، مانند کسی است که روزها را روزه دارد و شب ها را عبادت کند. کسی که دارای ایمان در حد بالاست، همه چیز برای او تفریح است. هر که تفریح می خواهد بیاید در این راه...! تازه از نعمت های خدا بیشتر هم لذت می برد.

این طرف اتوبان خلوت است

از نظر ایمان دو مرحله داریم: اولی که خدا اصلاً از آن نگذشته و کنارش هم جهنم گذاشته چون آدم ها از بین می روند. تقوای خدا در واجب و حرام است. با اطاعت فرمان در این مرحله نفس اماره آب می شود و از بین می رود و نفس مطمئنه جایش می آید. کسانی که این طور هستند طبق تعریف قرآن کریم، اولیاء الله اند. حال اگر کسی خواست بالاتر پرواز کند، علاوه بر این دو، باید ذکر خدا را با توجه و با زبان، در حال کار، در حال نماز، تعقیبات، قرآن و ... با توجه بگوید تا توجه تقویت شود و غفلت از دل خارج و ذکر از زبان وارد قلب شود و ذکر کثیر حاصل گردد.

با رعایت تقوا و ذکر با هم رشد ایمان سرعت می گیرد. اما این ذکر واجب نیست و اقلی از مردم که تقوا را رعایت می کنند،تصمیم به ادامه راه در این مرحله را می گیرند. لذا این طرف اتوبانش خلوت خلوت است . اما خدا راه را باز گذاشته . برای همین در قرآن زیاد به ذکر اشاره نشده است.

هدف از آمدن اهل بیت(ع)

بعضی می خواهند خودشان را در خاک فرو کنند. یک عمر خاک بازی می کنند و بعد هم تمام می شود. اما حضرات معصومین در نقطه مقابلند. اگر خداوند این جارچی ها را نمی فرستاد، هیچ گاه کسی خاک را برای رفتن به طرف خاک آفرین رها نمی کرد. اما خداوند بوسیله حضرات معصومین(ع) با لطایف الحیل، با دعا کاری می کند،که این ها دل شان  آنجا را بخواهد و یواش یواش به آن طرف حرکت کنند.

فرق صحت عمل با قبولی آن

قبولی اعمال با صحیح بودن آن فرق می کند که صحت از عذاب نجات می دهد ولی عدم قبولی اعمال، آثاری را که در اثر قبولی بر می گردد، ندارد و خدا از متقین قبول می کند. چطور وقتی کسی با کسی دشمن است یکی هدیه بفرستد دیگری قبول نمی کند ولو اینکه هدیه را فرستاده باشد، اینجا هم همین طور است.

برای مبارزه با وساوس شیطان لازم است انسان معده اش سبک باشد. برای همین در ماه مبارک می گویند شیطان در غل و زنجیر است. البته جوانانی که ازدواج نکرده اند بیشتر این موضوع را رعایت کنند و سه روز روزه در هر ماه را ترک نکنند. وسوسه های شیطان تناوبی است. در وسوسه اول اگر مغلوب شدی در وسوسه بعدی حتماً شکست می خوری و اگر زمین نخوردی به راحتی وسوسه بعدی دفع می شود.

اگر شیطان وسوسه کرد نباید دور وسوسه گشت، باید سریعاً درباره آن فکر نکرد که هر چه فکر کنی و بمانی بدتر می شود.

برنامه روزانه زندگی

برنامه روزانه زندگی: 1_ استفاده از نعمت های خدا و شکر آن. 2_ عبادات خدا در این بین. 3_ کسب روزی حلال و کار در هر روز( 8 ساعت مفید) آنقدر که نیاز برآورده شود نه بیشتر. ( البته اگر شرایط سخت و استثنایی است و خرج در نمی آید حداکثر 2 ساعت اضافه کاری است) حال: در این بین واجبات و محرمات به انسان برخورد می کنند. انسان مرتبه معنوی خود را با انجام و ترک آنها بالا می برد. ( در این صورت اختیار با عبادت بیشتر و کیفیت بالاتر مقام را بالاتر برد.) همین و بس.

راه دیدن امام زمان

شرط دیدن امام زمان(عج) تقواست و بس. مقداری هم زبان قرص داشتن است و باید ثابت کنی اختیار زبان را داری.

تقوا؛ آن هم مستمر

« و من یتق الله یجعل له مخرجا» اگر کسی در زندگی مستمرا( نه یکی دو هفته) تقوا را مراعات کند یجعل له مخرجا. خدا می گوید اگر تقوا را مرعات کردی من در بن بست های زندگی برایت راه بیرون رفت قرار می دهم. راه باز می شود. به همین منظور خدا یک سوره در قرآن کریم آورده است به نام سوره یوسف.

یوسف در شرایط صد در صد ضعف و زبونی بود، جوان برده ای بود که هیچ کس را نداشت آن طرف هم ملکه مصر بود. خدا می گوید ببین در اثر تقوا چه کارش کردم. در آن نقطه ای که دعوت به گناه شد از آن نقطه فرار کرد. به کجا فرار کرد؟ به طرف در بسته. فقط همین کار از دستش بر می آمد اما کوتاهی نکرد. آنجا نایستاد. خدا دید یوسف دارد تقوا را مراعات می کند به دل شوهر آن زن انداخت که برود خانه. به محض این که در را باز کرد دید یوسف دارد می دود و زن از پشت دنبال او کرده است. اولین شاهد پاکدامنی یوسف صدیق شوهر آن زن است. تقوا را رعایت کنی خدا دقیق و ظریف کمک می کند. همه چیز را طوری می کند که به نفعت بشود.  

211008